________________
-
-
४२०
उपासकाशास्त्र वासय चउत्थपि एवं वयासी-"हंभो चुल्लसयगा। समणोवासया! जाव न भजसि तो ते अज जाओ इमाओ छ हिरण्णकोडीओ निहाणपउत्ताओ,छ वुडिपउत्ताओ.छ पवित्थरपउत्ताओ ताओसाओं गिहाओ नीणेमि, नीणित्ता आलभियाए नयरीए सिघाडग जाव पहेसु सबओ समता विप्पइरामि जहा णं तुम अदृदुहवसट्टे अकाले चेव जीवियाओ ववरोविजसि ।।१६१॥ तए णं से चुल्लसयए समणोवासए तेणं देवेण एव वुत्ते समाणे अभीए जाब विहरइ चतुर्थमप्येवमवादीत-हभो क्षुद्रशतक ! अमगोपासक ! यावन भनक्षि तर्हि तेऽय या इमाः पड् हिरण्यकोटयो निधानप्रयुक्ता पडू द्धिप्रयुक्ताः षट् प्रविस्तर प्रयुक्तास्ता. स्त्रस्माद्गृहाम्नयामि, नीत्वाऽऽलभिमाया नगर्या सड्ढाटकयावत्पदेषु सर्वत्रः समन्ताद विपरिरामि यथा खलु त्वमानदु खार्तवशात्तोंऽकाल एव जीविता द्वयपरोप्पसे ॥ १६१ ।। तत' खल स क्षुद्रशतक. श्रमणोपासकस्तेन देवेन वमुक्त सम्नभीतो यावद्विहरति ॥ १६२॥ ततः खलु स देव क्षुद्रशतक श्रमणोपास श्रावक यावत् जैसेका तैसा विचरता रहा ॥१६०॥ तब देव क्षुद्रशतक श्रावकसे चौथी धार यों परने लगा-“हे क्षुद्रशतक श्रावक ! यदि तू शील व्रत आदिको भग नहीं करता तो यह जो तेरे छह करोड सोनैया खजानेमें रखे हुए है, छह करोड व्यापारमें रगे हुए है। छह करोड लेन देनमें लगे हुए है, उन सबको घरसे लाऊँगा और आलभिका नगरीके सघाटक तथा चतुष्पथ (चौराहा) पर सब जगह विखेर दूगा, जिससे तू अत्यन्त दुखित होकर अकालमें ही कालके गालमें चला जायगा-मर जायगा" ॥१६॥ देवता के इतना कहने पर भी क्षुद्रशतक निर्भय यावत् विचरता रहा ॥१६२॥ देवताने क्षुद्रशतक છાટવાનું કહ્યું (૧૫૯) એ સુશતક શ્રાવક યાવત જેમ ને તેમ વિચરી રહ્યા (૧૬૦) પછી દેવશુદ્ધશતક શ્રાવકને ચોથી વાર કહેવા લાગે - “હે સુદ્રશતક શ્રાવક! જે તુ શીલ વ્રતઆદિને ભગ નહિ કરે, તે જે તારા છ કરોડ ના ખજાનામાં રાખેલા છે, છ કરોડ વેપારમાં રાખ્યા છે અને છ કરોડ લેણ-દેણમાં રહ્યા છે, તે બધા ઘરમાથી લઈશ અને આલબિકા નગરીના ન ઘાટક તથા ચતુપથ (ક) પર બધી જગ્યાએ વેરી નાખીશ, જેથી તુ અત્યત દુખિત થઈને અકાળે જ મૃત્યુ પામીશ.” (૧૬) દેવતાએ એટલુ કહુ તેપણ મુશતક નિર્ભય યાવત વિચરી રહ્યો (૧૨)