________________
अंगरसञ्जीवनी टीका भ. १ सृ ६६-६८ आनन्दधर्मप्रज्ञप्तिप्रतिज्ञानिरूपणम् ३३९ विपयीकृतः, कल्पित:=कल्पनारूपेण व्यवस्थितः प्रार्थितः = प्रार्थनाविषयीकृतः, मनोगतः=मनस्येवावस्थितो न तु वचनेन प्रकाशित, समुदपद्यत = अभवत् । व्याक्षेपेण व्यग्रतया । आन्तिकीम् = अन्तिके निकटे भवा आन्विकी ताम्-भगवतः पावस्थाभित्यर्थ उपस्कुरुत = रन्धयत, उपकुरुत मम समीपे समानयत । अवशिष्टा सुस्पष्टा ॥ ६३-६८ ॥
1
राजा, ईश्वर यावत् आत्मीय जनोंका भी आधार हूँ, इस व्यग्रताके कारण मैं श्रमण भगवान् महावीरके समीपकी धर्ममज्ञप्तिको स्वीकार कर विचरनेमें समर्थ नहीं हूँ | इसलिए यह अच्छा होगा कि सूर्योदय होने पर विपुल अशन, पान, खाद्य, स्वाद्य ( सगा समन्धी आदिको जिमा कर ) पूरण श्रावककी तरह यावत् ज्येष्ठ पुत्रको कुटुम्बमें स्थापित करके मित्रों यावत् ज्येष्ठ पुत्र से पूछकर कोल्लाक सन्निवेशमें ज्ञातकुलकी पोपधशालाका प्रतिलेखन कर श्रमण भगवान् महावीरके समीपकी धर्मज्ञप्ति स्वीकार कर विचरूँ ! " उसने ऐसा विचार किया, विचार कर दूसरे दिन मित्र आदिको विपुल अशन पान खाद्य स्वाद्य जिमानेके बाद पुष्प, वस्त्र, गन्ध, माला और अलकारोंसे उनका सत्कार किया, सन्मान किया । सत्कार- समान करके उन मित्रों आदिके समक्ष अपने ज्येष्ठ पुत्रको बुलवाया, घुलवाकर कहा - " बेटे ! मैं वाणिजग्राम नगर में बहुतसे राजा ईश्वर आदिका आधार हूं यावत् मैं ऐसा विचार कर रहना चाहता हूँ । अतः मेरे लिए यही अच्छा है कि मैं अब तुम्हें ઇશ્વર યાવત આત્મીય જનાના પણુ આધાર છુ, એ વ્યગ્રતાને કારણે હું શ્રમણ્ ભગવાન મહાવીર સમીપેની ધર્મપ્રાપ્તિને સ્વીકારીને વિચરવામા સમર્થ નથી તેથી એજ સારૂં છે કે—સૌંદચ થતા ખૂબ અશન, પાન, ખાદ્ય, સ્વાદ્ય (સ ખ ધી વગેરેને જમાડીને) પૂણ શ્રાવકની પેઠે યાવત્ જ્યેષ્ઠ પુત્રને કુટુંબમા સ્થાપિત કરી મિત્ર ચાવત્ જ્યેષ્ઠ પુત્રને પૂછી કાલ્લાક સનિવેશમા જ્ઞાતકુલની પેષધશાળાનુ પ્રતિલેખન કરી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની સમીપની ધર્મ પ્રતિ સ્વીકારી હુ વિચરૂ ' તેણે એવા વિચાર કર્યા વિચારીને બીજે દિવસે મિત્ર આદિને ખૂબ અશન પાન ખાવ સ્વાદ્ય જમાડી પુષ્પ, વજ્ર, ગંધ, માલા અને અલકારાથી એમને સત્કાર કર્યો, સમ્માન કર્યું. સત્કાર-સમ્માન કરીને એ મિત્રા આદિની સમક્ષ પોતાના જ્યેષ્ઠ પુત્રને માલાબ્યા અને કહ્યું “પુત્ર ! હું વાણિજગ઼ામનગરમાં ઘણુા રાજા ઇશ્વર દિના આધાર છુ, યાવત્ હું આવે! વિચાર કરી રહેવા ચાહુ છુ માટે મારે માટે એજ સારૂ છે કે હું હવે તમને આપણા કુટુંબના ભાર સોપીને વિચર્
"
(६६)
1