________________
नगरिधर्मामृतपणी टीका अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम्
५८१
भक्तपान परिष्ठाप्य 'सेत्तुज ' शत्रुजय - शत्रुजयनामक पर्वत शनैः शनैर्दुरोहितुम् = आरोहितुम्, तथा - ' सलेहणाझसणाइ सियाण ' संलेखना जोपणाजुष्टाना=सलेखनाया कपायशरीरकृपी करणे या जोषणा-मीतिः सेवा वा तया जुष्टा - सेवितास्तेपा=स लेखनात पःकारिणामित्यर्थः - कालम् - अनवकाङ्क्षमाणानाम् अनिच्छताम् विहर्तुम् इति कृत्वाऽन्योन्यस्यैतमर्थं प्रतिशृण्वन्ति = स्वीकुर्वन्ति, प्रति श्रुत्य तद् पूर्वगृहीत भक्तपानम् एकान्ते= मासु के स्थाने परिष्ठापयन्ति, परिष्ठाप्य यत्र शत्रुजयः पर्वतस्तनोपागच्छन्ति, उपागत्य शत्रुजय पर्वत शनैः शनैर्दुरोहन्ति आरोहन्ति, दूध यावत्-कालमननकाङ्क्षमाणा विहरन्ति ।
,
है कि हम इस पूर्व गृहीत भक्त पान का परिष्ठापन कर शत्रुजय नामके पर्वत पर धीरे धीरे चढे ( सलेहणा झूसणा झुसियाण काल अणवकख माणाण विहरित तिकट्टु अण्णमण्णस्स एयमह पडिसुणेति, पडिसुपित्तातं yaaगरिय भत्तपाण एगते परिहवेंति, परिवित्ता जेणेव सेतुज पव्वए तेणेव उवागच्छति ) और वह काय और कषाय को कृश करनेवाली सलेखना मरणाशसा से रहित होकर प्रीति पूर्वक धारण करे इस प्रकार विचार करके उन्हों ने परस्पर के इस विचार रूप अर्थ को स्वीकार कर लिया । स्वीकार करके फिर उस पूर्व गृहीत भक्त पान को उन्होंने एकान्त स्थान मे परिष्ठापित कर दिया और परिष्ठापित करके वे सब जहा शत्रुजय पर्वत या वहां चले गये (उवागच्छित्ता ) वहा जाकर के ( सेतुज पव्वय दुरूति, दुरूहित्ता जाव काल अणवહવે અમરે એ જ વાત ચેાગ્ય લાગે છે કે અમે આ પૂર્વગૃહિત ભતપાનનુ પરિષ્ઠાપન કરીને શત્રુ જય નામના પર્યંત ઉપર ધીમે ધીમે ચઢીએ
( सलेहणा झूसणा झसियाण काल अणवकखमाणाण विहरितए चिकटूड अण्णमण्णस्स एयम पडिसुर्णेति, पडिणित्ता त पुन्नगहिय भत्तपाण एगते परिति, परिचित्ता जेणेव सेत्तुज पञ्चए तेणे उपागच्छति )
અને ત્યા કાય અને કષાયને કૃશ કરનારી સલેખનાને મરણુાશ સાથી રહિત થઇને પ્રેમપૂર્વક ધારણ કરીએ આ પ્રમાણે વિચાર કરીને તેમણે એક બીજાના આ વિચાર રૂપ અને સ્વીકારી લીધે। સ્વીકાર કરીને તેમણે તે પૂર્વગૃહીત ભક્તપાનને એકાંત સ્થાને પરિષ્ઠાપિત કરી દીધુ અને પરિષ્ઠાપિત ४रीने तेथे! सर्वे ज्या शत्रुभ्य पर्वत इतो त्या यादया गया (आगच्छित्ता) त्यां छते
जाव काल अणवकखमाणा विहरंति,
GRE)
-
114