________________
५६४
माताधर्मकथासूत्रे
कुमार रज्जे ठावेमो तओ पच्छा देवाप्पिया ! अतिए मुंडे भवित्ता जाव पव्त्रयामो, अहासुह देवाणुप्पिया !, तपर्ण ते पंच पडवा जेणेव सए गिहे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता दोवई देवि सहावेति सदावित्ता एवं व्यासी एवं खलु देवाणुपिया | अम्हेहि थेराणं अतिए धम्मे णिसंते जाव पव्वयामो तुम देवाणुप्पिए । कि करेसि ?, तएण सा दोवई देवी ते पंच पडचे एवं वयासी-जइणं तुभे देवाणुप्पिया । ससारभउत्विग्गा पव्वयह मम के अपणे आलवे वा जाव भविस्स १, अहपि य णं संसारभउत्रिग्गा देवापिएहिं सद्धि पव्वइस्सामि, तएण ते पच पडवा पडुसेणस्स अभिसेओ राया जाए जाव रज्जे पसाहेमाणे विहरइ, तएण ते पच पडवा दोवई य देवी अन्नया कयाइ पडुसे रायाण आपुच्छंति, तएण से पंडुसेण राया कोडुवियपुरिसे सदावेइ सदावित्ता एव वयासी — खिप्पामेव भो । देवाणुप्पिया । निक्खमणाभिलेय जाव उवटुवेह पुरिससहस्सवाहिणीओ सिवियाओ जाव पच्चोरुहति पच्चोरुहित्ता जेणेव थेरा तेणेव० आलित्ते णं जाव समणा जाया चोदस्स पुव्वाइ अहिज्जति अहिज्जित्ता वहूणि वासाणि छट्टट्टमदसमदुवाल से हिं मासमासखमणेहिं अप्पाण भावेमाणा
-
"
,