________________
-
--
अनगारधर्मामृतवपिणी टोको अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् ५४१
ततस्तदनन्तर स कपिलो वासुदेवो यत्रैयामरककाराजबानी तीवोपागच्छति, उपागत्यामरकका राजधानी सभग्नतोरणां यावत् पश्यति, दृष्ट्वा पद्मनाभमेवमवा दीत्-कि-फरमात् खलु हे देवानमिय ! एपा अमरकका सभग्नतोरणा यावत्सनिपतिता ? ततः खलु स पद्मनामः कपिल वासुदेवमेवमवादी-एव खलु हे स्वामिन् । जम्बूद्वीपाद् द्वीपाद भारताद् वर्पाद् इह हव्यमागत्य कृष्णेन वासुदेवेन 'तुम्भे परिभूए' युग्मान् परिभूय-अनाहत्य कपिलवासुदेवेन मम काऽपि हानिन शक्यते कर्तुमिति मनसि निधायेत्यर्थः, अमरकङ्का यावत् सनिपतिता। से कविले वासुदेवे जेणेव अमरकका तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अमरककं रायहाणि सभग्गतोरण जाव पामइ, पासित्ता पउमणाभ एच वयासी) तर कृष्ण वासुदेव ने कपिल वासुदेव के शख शब्द को सुना सुनकर उन्हों ने भी पांचजन्य शख को अपने मुख की वायु से पूरित किया-यजाया-इस तरह वे दोनों वासुदेव साक्षात् रूप में न मिलकर शग्व के शब्द से परस्पर में मिले । अर वे कपिल वासुदेव जहा वह अमरकका नगरी थी वहाँ आये । वहा आकर उन्होंने अमरकका राजधानी को सभग्न तोरण आदि वाला देखा । देखकर तय पद्मनाभ राजा से इस प्रकार कहा-(किण्ण देवाणुप्पिया! एमा अमरकंका सभग्ग जाव सन्निवहया ? तएण से पउमणाहे कविल वासुदेव एव वयासी-एव खलु सामी? जवूद्दीवाओ दीवाओ भारहाओ वासाओ इह हव्यमागम्म कण्हेण वासुदेवेण तुम्भे परिभूए अमरकका जाव सनिवाडिया) हे देवानुप्रिय ! यह अमरकका नगरी क्या कारण है-जो अमरककारायहाणि सभग्गतोरण जाच पासइ, पासित्ता पउमणाभ एव वयासी)
જ્યારે કૃણવાસુદેવે કપિલ વાસુદેવના શખને ઇવનિ સાભળે ત્યારે તેમણે પણ પિતાના પાચજન્ય શખને મુખના પવનથી પૂરિત કર્યો અને વગાડ આ રીતે તેઓ બને વાસુદેવ પ્રત્યક્ષ રીતે નહિ પણ શ ખના વનિથી પરસપર મળ્યા ત્યારપછી તે કપિલ વાસુદેવ જ્યા તે અમરફ કા નગરી હતી ત્યા આવ્યા ત્યા આવીને તેમણે અમરક કા રાજધાનીને ધજાઓ વગે રેથી નષ્ટ થયેલી જોઈ, જોઈને તેમણે પદ્મનાભ રાજાને આ પ્રમાણે કહ્યું કે
(किण्ण देवाणुप्पिया ऐसा अमरकका समग्ग जाव सन्निनडया ? एण से पउमणाहे कपिल वासुदेव एव वयासी-एव खलु सामी ! जबूदीवाओ दीवाओ भारहाभो वासाओ इह हत्यमागम्म कण्हेण वासुदेवेण तुम्भे परिभूए अमरकका भाव सनिवाटिगा।