________________
entert
५२८
'
वासुदेव ' फरयलपापटिप करत पादपति-संयोजकद्वयः पादयोः पतितः मन्दशरण उपैटि-प्रायस्यमामितिवदन् टप भवेत्यर्थः । हे देवानु मिय पणिग्याउला मणिपतिमा-पाणीपरिनिपतिताना पत्मलाः स्नेहन्त खलु उत्तमपुरा भरति मणाममात्रेण मदापुरयाः प्रसीदन्तीत्यर्थः । ततस्तदनन्तरनामो राजा द्रौपया देव्या एमपमर्थ पतिश्रृगोति-स्वीकरोति प्रतिश्रुत्य ग्नातो यावत् शरणमुपैति द्रौपदी नमनुमृत्य पद्मनाभ राजा कृष्णदेवस्य शरणमुपगत इत्यर्थः । उपेत्य करतरपरिगृहीत दर्शन शिर आप मस्त केलियागतकारण, जरादी दृष्ट्वा वहा पहुँच कर तुम दोनों हाथ जोड़ कर उनके चरणों में गिर जाना (पच्छिलो ण देवाणुपिया उत्तमपुरिमा तष्ण से परमनाभे दो देवी यम पडिसुणेड, पडिणित्ता हा जान मरण उबेड, उचित्ता, करववासी दिट्ठाण देवानुष्पिग्राण हड्डी, जाव परक्कमे तखाणि देवाणुपिया । ) हे देवाणुप्रिय । उत्तम पुरुष जो हुआ करते हैं वे प्रणितितवत्सल हुआ करते हैं-प्रणाममात्र से महापुरुष प्रमन्न हो जाया करते हैं - अर्थात् नमन करनेवालेको वे नहीं मारते तब पद्मनाम राजाने द्रौपदी देवी के इस शिक्षाप्रद कथनरूप अर्थको स्वीकार कर लिया । स्वीकार कर बाद में उसने स्नान किया, यावत् वह द्रौपदीके कहे अनुसार कृष्णवासुदेव की शरण में पहुंच गया । शरण में पहुँच कर उसने अपने दोनों हाथो को जोडकर अजलि बनाई और आदक्षिण प्रदक्षिण कर के उसे शिरपर रग्वा । फिर इस प्रकार बोला-आप देवानुप्रियकी मैंने ऋद्धि તેમજ મને આગળ રાખીને ચાલશે ત્યા પહેંચીને તમે ખને હાથ જોડીને તેમના પગે પડો
4
,
(पणिवयवलाण देवाणुरिया उत्तमपुरिसा, तरण से पउमनाभे दोवइए देवीए एयम पडणे, पडिणित्ता हाए जाव सरण उवेइ, उवित्ता करयल० बयासी, दिट्ठाण देवाणुपियाण इड्डी जान परक्कमे त खामे मि पण देवाणुपिया) હૈ દેવાનુપ્રિય । ઉત્તમ પુરૂષો તેમની સામે વિનમ્ર ચયેલા માણસા પ્રત્યે એકદમ વત્સલ થઈ જાય છે ફક્ત નમસ્કાર કરવાથીજ તેઓ પ્રસન્ન થઈ જાય છે આ મધુ સાભળીને પદ્મનાભ રાજાએ દ્રૌપદીના આ શિક્ષાપ્રદ કથન રૂપ અને સ્વીકારી લીધે સ્વીકાર કરીને તેણે સ્નાન કર્યુ ચાવત્ તે દ્રૌપદીના કહ્યા મુજબ જ કૃષ્ણુ-વાસુદેવની શરણમા ગર્ચા શરણમા જઈને તેણે પોતાના ખને હાથ જોડીને અજલિ મનાવી અને આદક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરીઉપર મૂકી અને ત્યારબાદ તે આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યું કે
