________________
अनगारधर्मामृतवपिणी टोका अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् ५२७ हव्य-शीत्रम् आनयमि-आनीतवानसि तत्-तम्मात्-' एवमपि गए' एवमपि गते-इत्थंममापहरणे कृतेऽपि, गच्छ खलु त्व हे देवानुप्रिय । स्नातः 'उल्ल पडसाडए' आई पटसाटकः स्नानेनाऽऽीकृतोत्तरीयपरिधानवस्त्रपारी ' अपचलगवत्यणियन्ये' अवचूलकवस्त्रणियत्थः अपचूलपम्-अयोमुग्न नीलिम्बमान चूलवस्वाञ्चल-पखमाप्त यथा भवति तथा 'णियत्य' परिहित वस्र येन स तथा-वीगा परिवानमिव चरणपर्यन्तलम्तिवस्त्रान्त यथास्यात्तथा परिहितवस्त्र इत्यर्थः । 'अते उग्परियालसपरिपुडे' अन्त पुरपरिवारमपरिटता स्त्री परिवारेण सहितः, 'अग्गाइ ' अग्र्याणि वराणि रत्नानि गृहीत्वा मा पुरतः 'काउ' कृत्वा कृष्ण स्स वा सुदेवस्स उत्तमपुरिसस्म विप्पि र करे माणे मम इह हव्यमाणेसि) हे देवानुप्रिय ! क्या तुम उत्तम पुस्प कृष्णवासुदेव को नहीं जानते हो जो उनको अनिष्ट कर तुम मुझे यहां ले आये हो । (त एव. मविगए गच्छण तुम देवावुप्पिया! पहाए उल्लपडसाडए अब चलगवायणियत्ये अते उरपरियालसरिघुडे, अम्गड वराइ रयणाइ गहाय, मम पुरओ, काउ कण्ट् वासुदेव करयलपायपडिए सरण उहि) खैर अय इस पात को जाने दो-हे देवानुप्रिय ! तुम स्नान करो, और गीले वस्त्र पहिने हुए ही श्री कृष्णवासुदेव की शरण मे जाओ । जाते समय तुम स्त्रीयों के परिवान के समान चरण पर्यन्त लटकते हुए वस्त्र पहिनकर जाना । अकेले मत जाना किन्तु अपने अत पुर की समस्त स्त्रियों को साथ में ले जाना। रीते हाय भी मत जानो किन्तु भेट निमित्त वेश कीमती रत्नो को लेकर और मुझे आगे करके चलना ।
(पिण्ण तुम देवाणुप्पिया ! न जाणासि काहस्स वासदेवस्स उत्तमपुरिसस्स विप्पिय करेमाणे मम इह इन्चमाणेसि)
હે દેવાનુપ્રિય! શુ તમે ઉત્તમ પુરૂષ કૃષ્ણ-વાસુદેવને ઓળખતા નથી મને અહીં લાવીને તમે તેમનું જ અનિષ્ટ કર્યું છે
(त एवमविगए गच्छह ण तुम देवाणुप्पिया ! पहाए उल्लपडसाडए अर चूलगावत्थणियत्ये अतेउरपरियालसपरिवुडे अग्गाइ बराह रयणाइ गहाय, मम पुरतो, काउ कण्ह वासुदेव करयल्पायपडिए सरण उवेहि )
ખેર, છેડો એ વાતને હે દેવાનુપ્રિય ! તમે હવે સનાન કરે અને ભીના વથી જ શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવની શરણમા જાએ જતી વખતે તમે સ્ત્રીઓના પરિધાન (ચણિયા)ની જેમજ પગ સુધી લટકતા વસ્ત્રો પહેરીને તમે એકલા જતા નહિ પરંતુ રણવાસની બધી સ્ત્રીઓને સાથે લઈને જો તમે ખાલી હાથે તેમની પાસે જતા નહિ પણ કઈક ભેટ સ્વરૂપ કિંમતી વસ્ત્રોને લઈને