________________
____४९७
भनगारधर्मामृतवपिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् कृष्ण वासुदेवं कुशलोदन्त-कुशलवार्ता पृच्छति, तत. खलु स कृष्णो गासुदेवः कच्छुल्ल नारदमेनमवादी-हे देवानुप्रिय ! ल खलु बहनि ग्रामाकरादीनि परिभ्राम्यसि, तत्र वहनि गृहाणि यावदनुमविशसि तत् तस्मादस्ति 'आइ ' इति वास्यालकारे ते त्वया यदि कुत्रचिद् द्रौपद्यादेव्या श्रुति यावद् उपलब्या-नाता ? सर्हि कथय' इति भावः । ततः सलु स कच्छुल्लनारद कृष्ण वासुदेवमेवमयादीत्-एर खलु हे देवानुपियाः जहमन्दाकदाचिदू धातकीपण्डे द्वीपे पौरस्त्या=पूर्वदिग्भागव वर्तिनि, दक्षिणार्धभरतवर्प-अमरककानाम्नी राजधानी गत । तत्र ग्वलु मया उतरकर वहा आये-(जाव णिसी इत्ता कण्ह वासुदेव कुसलोदत पुच्छह, तएणं से कण्हे वासुदेवे कच्छुल्ल एव वयामी-तुम ण देवाणुप्पिया! घहणि गामागर जाव अणुपविससि त अस्थि आइ ते कहिं वि दोबईए देवीए सुतीया जाय उचलद्धा तग से कच्छुल्ले कण्ह वासुदेव एव वयासी) यावत् बैठकर उन्हो ने कृष्ण वासुदेव से कुशल वृत्तान्त पूछा -कृष्णवासुदेव ने तब कच्छुल्ल नारद से ऐसा करो-हे देवानुप्रिय ! तुम अनेक ग्राम आकर आदिस्थानों में परिभ्रमण करते रहते हो-अनेक गृहादिको में आते जाते रहते हो तो करो-कही पर क्या तुम्हें द्रौपदी देवी की श्रुति उपलब्ध हुई है-उसकी तुम्हें किसी प्रकार की कोई खयर मिली है-उसका किसी भी प्रकार का कोई चिन्द उपलब्ध हुआ है ? इस प्रकार कृष्ण वासुदेव के पूछने पर कच्छुल्ल नारद ने उन कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार कहा--(एव खलु देवाणुप्पिया । अन्नया कयाइ
भाच्या (जाव णिसीइत्ता कण्ह वासुदेव कुसलोद त पुच्छइ, तएण से कण्हे वासुदेवे फच्छुल्ल एव वयासी, तुम ण देवाणुप्पिया! बहूणि गामागर जाव अणु पविमसि त अत्यि भाइ ते कहि वि दोवईए देवीए सुती वा जाव उवलदातपण से कच्छुल्ले कण्ह वासुदेव एव वयासी) त्या भावीने मे भने ममीन તેમણે કૃષ્ણ વાસુદેવને કુશળ વાત પૂરી વાસુદેવે ત્યારે કચ્છલ નારદને આ પ્રમાણે કહ્યું કે હે દેવાનુપ્રિય ' તમે ઘણા ગ્રામ, આકર વગેરે સ્થાનમાં પરિ ભ્રમણ કરતા રહે છે, ઘણા ઘરે વગેરેમા આવજા કરતા રહે છે તે કહે, કઈ પણ સ્થાને તમને દ્રૌપદી દેવીની કૃતિ મળી છે-તેના તમને કોઈ પણ જાતના સમાચાર મળ્યા છે, તેનું કોઈ પણ જાતનું ચિહ્ન તમને મળ્યું છે? આ રીતે કૃષ્ણ વાસુદેવના પ્રશ્નને સાભળીને કચ્છતલ નારદે તે કૃષ્ણ વાસુદેવને આ પ્રમાણે કહ્યુ કે –
(एव खलु देवाणुप्पिया | अन्नया कयाइ घायईसडे दीवे पुरथिमद्ध का ६३