________________
मनगारधर्मामृतपिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचया
३९३ पढम पोरिसि सज्झायं, पीए झाण झियायए । तइयाए भिवस्वायरिय, चउत्थीए पुणो नि सज्झाय ॥ पढम पोरिमि सज्झाय, पीए झाण झियायए। तइयाए नि मोरख च, चउत्थीए पुणो वि सज्माय ॥ इति,
(उत्तराध्ययनमत्रे २६ अ ) किं च-सामायिकाद्यावश्यकेपपि प्रतिमादर्शनादेरनुक्तत्वाद् जिनाज्ञाया एव च धर्ममूलत्वातस्य धर्मत्व न सि यति । __यत्तु-पुप्पादिसमभ्यर्चन क्षणो द्रव्यस्तवः साधुना हेय एन श्रावकेण तु उपादेयोऽपि तथा चाह-माष्यकार:
अकसिणपरत्तगाण, पिरयाविरयाण एस खलु जुत्तो।
ससारपयणुकरणो दपत्थए रुवदिहतो ( भाप्यकारः ४२) पढम पोरिसि सज्झाय धी माण जियायए । तट्याए भिवायरिय चउत्थीए पुणो वि सज्झाय ।। पढम पोरिसि मज्झाय बीए झाणं झियाय । तइयार निद्दमोरख च च उत्थीए पुणो वि सज्झाय ॥
(उतरा सून २६ अ.) अर्थस्पष्ट है । इसी प्रकार सावुओं के जो सामायिक आदि आवश्यक कृत्य है, उनमें भी प्रतिमा के दर्शन आदि करना नहीं कहा है। धर्म का मूल तो जिनेन्द्र भगवान की आज्ञा की आरोपना करने में है इसलिये दर्शन वगैरह ये धर्म के मूल नहीं हैं। भाष्यकारने जोइस गाया द्वारा "अकसिण पवत्तगाण विरयोविरयाण एस खलु जुत्तो। ससार पयणुकरणो दव्यथए वदितो" (भाष्यकार ४२) यह कहा है कि
पढमे पारिसि सज्झाय बीए झाण झियायए । तइया भिक्खायरिय चउत्यिप पुणो वि सज्ज्ञाय ।। पढमे पोरिसि सज्झाय बीए झाण झिया। तइयाए निमोक्ख च चउथिए पुणो वि सज्झार ॥ (उत्तरासूत्र-२६ अ)
અર્થ સરળ જ છે આ રીતે સાધુઓના જે સામાયિક વગેરે આવશ્યક કૃત્યા છે તેમનામાં પણ પ્રતિમાના દર્શન વગેરે કરવાની વાત કહી નથી ધમનું મૂળ તે જીનેન્દ્ર ભગવાનની આજ્ઞાને આરાધવામાં આવે છે માટે દર્શન पर २ मा भनाभा नथी माव्यारे ने पाया 43-(अकसिण पवनगाण पिरयाविरयाण एस खलु जुत्तो । ससारपयणुकरणो दव्यत्थए
सा ५०