________________
अनगारधर्मामृतवपिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचर्चा
३८७ वाभावात् , कथ तहि सम्यमत्व मतिमायाः सभवति ? क्थमपि नहि । अत एवो पदेशस्य सम्यक्त्व पति कारणत्व प्रदर्शयन भगवानवादी-उत्तराध्ययनमूत्रे(०२८ गा० १५)
"तहियाण तु भागाण सम्भारे उमएमण ।
भावेण सद्दहतस्स सम्मत्त त वियाहिय ॥ इति । छाया-त. याना तु भावाना सद्भार उपदेशनम् । ___ भावेन श्रद्दधत सम्यस्त्व तद् व्यारयातम् ॥
जीवाजीवादिपढार्थाना सद्भावे यद् उपदेशन-गुरोरुपदेशः, तद् भावेन__ अन्तःकरणेन अन्त मोहनीयकर्मण' क्षयेण क्षयोपशमेन ना याऽभिरुचिरुत्पद्यते, तत् सम्यक्त्व तीर्थकरैर्व्याख्यातम् । के अर्थ का उपदेश करने में अचेतन होने से सर्वथा असमर्थ हे कर्मों की निर्जरा में भी वह हेतु स्प नहीं होती है-कारण कि कर्मों की निर्जरा के हेतु तो विनयादिक तप ही माने गये हैं, प्रतिमा विनयादि तप स्वरूप नही है । अत प्रतिमा में सम्यक्त्व की उत्पत्ति मे कारणता किसी भी प्रकार सभवित नरी होती है-उत्तरा पयन सत्र में सद्गुरु के उपदेश को सम्यक्त्व के प्रति कारण प्रकट करते हुए सिद्धान्तकार कहते है फि-तरियाण तु भावा ण सम्भावे उवएसण |
भावेण सदहतस्स सम्मत्त त वियाहिय ॥ इति ॥
जीव और अजीव आदि पदार्थो का सद्गुरु ने जो यथावस्थित स्वरूप प्रकट किया है, उसका उसीरूप से अन्तः करण से श्रद्धान करने वाले प्राणी के दर्शन मोहनीय कर्म के क्षय अथवा क्षयोपशम પ્રવચનના અર્થને ઉપદેશ કરવામાં અચેતન હોવા બદલ સ પૂર્ણપણે અસમર્થ છે કારણ કે કર્મોની નિર્જરાના હેતુ તે વિનય વગેરે તપ જ માનવામાં આવ્યા છે પ્રતિમા વિનય વગેરે તપ સ્વરૂપ નથી, એટલા માટે પ્રતિમામાં સમ્યકત્વની ઉત્પત્તિમા કારણતા કોઈ પણ રીતે સંભવી શકે તેમ નથી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્રમાં સશુરૂના ઉપદેશને સમ્યકત્વના પ્રતિ કારણું બતાવતા સિદ્ધાન્તકાર કહે છે –
तहियाण तु भावाण सम्भावे उपएसण । ___ भावेण सहहतरस सम्मत्त त वियाहिय ॥ इति ॥
જીવ અને અજીવ વગેરે પદાર્થોનુ જે યથાવસ્થિત સ્વરૂપ સદ્દગુરૂએ પ્રકટ કર્યું છે તેનું તે રૂપથી અત કરણથી શ્રદ્ધા ન કરનારા પ્રાણીના દર્શન મેહ નીય કર્મના લય કે ક્ષપરામથી જે રૂચિ ઉત્પન્ન થાય છે, તેનું નામ જ
