________________
३६४
माताधर्मक्या क्रियावान् भाति, एव तयोः मियाम्पेन नोआगमन, "किरियाऽऽगमो नहोइ" इति वचनात् । क्रियारूपे देशे आगमाभावाद नोआगमनमपि, अन नो शब्दस्य देशनिषेधयोधकत्वात् । लोके भारतादापागमा च्यारियते, तस्माइदेशत आगमो ऽस्त्यपि । तस्माद पूऽिपराहे ययानिदिएकाले भारताद्यपयुक्तो यदयश्य भारतादि बाचयति शृणोति पा, तद् वाचन पण च लोकिक मागाश्ययमिति बोध्यम् । कैसे कर सकते हैं। परन्तु उस समय इस प्रकार की समस्त क्रियाएँ उनमें प्रत्यक्ष ही देसने में आती है। इसी प्रकार श्रोताजन भी अटल होकर उनके सुनने मे तन्मय हो जाते है । ममय २ पर हाथ जोड़ने रूप क्रियाएँ भी करते है । इस प्रकार की मियाएं मे युक्त होने से उन सुनने वाचने वालो में नो आगमता भी है क्यो कि " किरिया आगमो नहरोइ" किया आगम नही मानी जाती है ऐसा मिद्धात का कथन है। "नो आगम" में नो शब्द आगम के एक देश का वाचक है। इसलिये क्रियारूप एक देश में पूर्णरूप से आगम का अभाव होने से आगम की एक देशता उसमें मानने में आती है। भारतादिक पुस्तकों में आगमता का कथन लोक की अपेक्षा से ही किया गया जानना चाहिये । क्यो फि लोक में अन्य व्यवहारी जन इनमें आगमता का व्यवहार करते हुए देखे जाते है । इस प्रकार पूर्वाह्न या अपराग में किसी भी निर्दिष्ट समय मे भारतादिक ग्रन्धो का ज्ञाता उनमें उपयुक्त होकर जो उनका वाचना आदि कार्य करता है या जो श्रोताजन उप
પણ તે વખતે આ જાતની આ બધી ક્રિયાઓ તેઓમાં પ્રત્યક્ષરૂપે જોવામાં આવે છે. આ રીતે શ્રોતાઓ પણ તcલીન થઈને સાભળવા માટે છે ચોગ્ય સમયે તેઓ હાથ જોડવારૂપ ક્રિયાઓ પણ કરે છેઆ જાતની ક્રિયાઓથી યુક્ત હવા બદલ તે વાચનારા તેમજ સાભળનારાઓમાં ને આગમતા પણ छ भ" किरिया आगमो न होइ" या मागम मानवामा माती नयी मा सिद्धान्तनु ४थन छ “नो आगम" माना २७६ मागमन मेशन। વાચક છે એટલા માટે ક્રિયારૂપ એકદેશમાં આગમને સંપૂર્ણ પણે અભાવ હોવાથી તેમાં આગમની એકદેશતા માનવામાં આવે છે ભારત વગેરે ગ્રંથોમાં આગમતાનું કથન લોકની અપેક્ષાથી જ કરવામાં આવ્યું છે કેમકે લોકમાં બીજી વ્યવહારી લોકે પણ એમા આગમતારૂપ વ્યવહાર કરતા જોવાય છે આ રીતે પૂર્વાદ્ધ કે અપરાહમાં કોઈ પણ નિર્દિષ્ટ સમયમાં ભારત વગેરે થે ને જ્ઞાતા તેઓમાં ઉપયુક્ત થઈને જે તેમનું વાચન વગેરે કાર્ય કરે છે . તે
