________________
२०७
मनगारधर्मामृतवषिणी टी० भ०,१६ सुकुमारिकाचरितवर्णनम् सागरे तिकट्ट ओहयमणसंकप्पा जाव झियायइ, तएणं सा भद्दा सस्थवाही कल्लं पाउ० दास चेडियं सद्दावेइ सदावित्ता एवं वयासी-गच्छह णं तुम देवाणुप्पिए । वहुवरस्त मुहधोवणियं उवणेहि, तएण सा दासचेडी भदाए एवं वुत्ता समाणी एयम तहत्ति पडिसुणति, मुहधोवणिय गेण्हइ गेण्हित्ता जेणेव वासघरे तेणेव उवागच्छद उवागच्छित्ता सूमालियं दारियं जाव झियायमाणि पासइ पासित्ता एवं वयासी - किन्नं तुम देवाणुप्पिया। ओहयमणसंकप्पा जाव झियाहिसि , तएणं सा सूमालिया दारिया तं दासचेडी एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया | सागरए दारए मम सुहपसुत्तं जाणित्ता मम पासाओ उद्वेइ उद्वित्ता वासघरदुवार अवगुणइ जाव पडिगए तएण तओ अह मुहत्तंतरस्स जाव विहाडियं पासामि, गए ण से सागरएत्तिक
ओहयमण जाव झियायामि, तएण सा दासचेडी सूमालियाए दारियाए एयम? सोच्चा जेणेव सागरदचे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता सागरदत्तस्स एयम निवेएइ, तएणं से सागरदत्ते दासचेडीए अतिए एयमट्ट सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते जेणेव जिणदत्तस्स सत्थवाहस्स गिहे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता जिणदत्तं एव वयासी-किण्णं देवाणुप्पिया | एव जुत्तं वा पत्तं वा कुलाणुरूत्र वा कुलसरिसं वा जन्न सागरदारए सूमालियं दारिय अदिट्ठदोस पइवयं