________________
___ताधर्मकथा अम्भितरहाणिज्जे पुरिसे सदावेइ, सदावित्ता, एव वयासीगच्छह णं तुम्भे देवाणुप्पिया । कलादस्स मूसियारदारयस्स धूयं भद्दाए अत्तय पोटिलं दारियं मम भास्यित्ताए बरेह । तएणं ते अभंतरहाणिज्जा पुरिसा तेतलिणा एव वुत्ता समाणा हतुट्ठा करयलपरिग्गहिय सिरसावत्त मत्थए अलि कह तहत्ति किच्चा जेणेव कलायस्स मूसियारस्स गिहे तेणेव उवागया। तएणं से कलाए मूसियारदारए ते पुरिसे एजमाणे पासइ, पासित्ता हट्टतुट्टे आसणाओ अब्भुट्टेइ, अन्मुहिता सत्तटुपयाई अणुगच्छइ, अणुगच्छित्ता, आसणेणं उवणिमंतेइ उवणिमतित्ता, आसत्थे वीसत्थे सुहासणवरगए एवं वयासीसदिसंतु ण देवाणुप्पिया ! किमागमणपओयण ? तएण ते 'अभितरट्ठाणिज्जा पुरिसा कलाय मूसियदारयं एव वयासी
अम्हे णं देवाणुप्पिया । तव धूय भदाए अत्तय पोटिल दारिय तेलिपुत्तस्स भारियत्ताए वरेमो, त जइ जं जाणसि देवाणु. प्पिया । जुत्तं वा पत्त वा सलाहणिज्ज वा सरिसो सजोगो ता 'दिजउण पोटिला दारियातेयलिपुत्तस्स, तो भण देवाणुप्पिय । "किंदलामो सुक ? तएण कलाए मूसियारदारए ते अभितरट्राणिजे पुरिसे एव वयासी-एस चेव पं देवाणुप्पिया ! मम सुके, जन्न तेयलिपुत्ते मम दारिया निमित्तेणं अणुग्गह करेइ । ते अभितरठाणिजे पुरिसे विपुलेणं असणपाणखाइमसाइभणं पुप्फवत्थ जाव मल्लालकारेण सकारेइ, सम्माणेइ, सका रिक्षा सम्माणित्ता पडिविसज्जेई । तएणं ते' ।
.