________________
यम्-अस्याः शुम्भादेव्याः 'अधुवाइ ' अई घनिस्सादयागि पल्योपमानि स्थितिरस्ति । सुधर्मास्वामीमाह-हे जम्मा निक्षेपका-उपहारोऽध्ययनस्य पाध्यः॥
॥इति द्वितीयवर्गस्य प्रथमा ययनम् ॥ सिरी भारिया सुंभा दारिया, सेस जहा कालीए णवर अगुहाइ पलिओव माई ठिई, एव सलु जंबू ! निक्सेवओ अज्झयणस्म एव सेमा विपत्ता रिअज्झयणा सावत्थीप नवर मायापिया मरिस नामया एव खलु जबू। निरखेयोपिईयवग्गस्स पीओ वग्गो ममत्तो) शुभादेवी जो यलियचा नामकी राजधानी में शुभावतसा नामके भवन में रहती थी और शुभनाम के सिंहासन पर बैठती थी-वह काली देवी के प्रकरण में वर्णित पाठ के अनुसार प्रभु के समीप उनको वदना करने के लिये आई । वहाँ उसने नादयविधिका प्रदर्शन किया थादमें फिर पर वहा से पीछे अपने स्थान पर चली गई । उसके चले जाने के याद गौतमस्वामी ने प्रभु से उस शुभादेवी के पूर्वभव की पृच्छा की-तब भगवान ने उन से इस प्रकार कहा-श्रावस्ती नामकी नगरी थी। उसमें कोष्ठक नामका उद्यान था, । नगरी के राजा का नाम जितशन था उसमें गाया पति रहता था। जिसका नाम शुभ था। इसकी शुभ श्री नाम को भार्या थी। दारिका का नाम शुभा था। इसके बाद का इसका वर्णन
दारिया, सेस जहा कालीए णवर अट्ठाइ, पलिओवमाइ ठिई । एवं खलु जनू। निक्खेरमो अज्झयणस्स एव सेसा विचतारि अज्झयणस्स सावत्थीए नर माया पिया सरिसनामया, एव खलु जब! निक्खेवओ-निईयवग्गस्स पच अज्य यणा समत्ता बीओ वग्गो समत्तो)
શુભા દેવી-કે જે બલિચ ચા નામે રાજધાનીમાં શુભાવત સક નામના ભવનમાં રહેતી હતી અને શુભ નામે સિંહાસન ઉપર બેસતી હતી-કાલી દેવીના પ્રકરણમાં વર્ણવેલા પાઠ મુજબ પ્રભુની પાસે તેમને વધના કરવા માટે આવી ત્યાં તેણે નાટયવિધિનું પ્રદર્શન કર્યું ત્યારબાતે ત્યાંથી પાછી પોતાના સ્થાને જતી રહી તેમના જતા રહ્યા બાદ ગૌતમ સ્વામીએ પ્રભુની ફુલા દેવીના પૂર્વ ભવની પૃચ્છા કરી ત્યારે ભગવાને તેમને આ પ્રમાણે કહ્યું કે – શ્રાવસ્તી નામે નગરી હતી, તેમાં કોષ્ટક નામે ઉઘાન હતુ નગરીના રાજાનું નામ જિતશત્રુ હતું તેમાં શુભ નામે ગાથાપતિ રહતે હતે શુ ભશ્રી નામે તેની પત્ની હતી, તેની પુત્રીનું નામ શું ભા હતુ ત્યારપછીનું તેનું શેષ વર્ણન કાલી દેવીની જેમ જ સમજી લેવું જોઈએ તેમા અને આમાં ત વત એટ
