________________
अथ द्वितीयमध्ययनं प्रारभ्यते
मूलम् - जइ णं भंते! समणेणंं भगवया महावीरेण जाव संपत्तेणं धम्मकहाणं पढमस्स वग्गस्स पढमज्झयणस्स अयमट्ठे पण विइयस्स णं भंते । अग्झयणस्स समणेर्ण भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेर्ण के० अहे पण्णत्ते ?, एव खल्लु जंबू । तेणं कालेण तेणं समएणं रायगिहे नयरे गुणसिलए चेइए सामी समोसढे परिसा निग्गया जाव पज्जुवासइ, तेण कालेन तेण समएणं राई देवी चमरचचाए रायहाणीए एव जहा काली तहेव आगया णहविहि उवदसेत्ता पडिगया भंतेति भगवं गोयमा । पुष्वभवपुच्छा, एवं खलु गोयमा । तेण कालेन तेणं समएण आमलकप्पा णयरी अबसालवणे
इए जियसत्तू राया राई गाहावई राईसिरी भारिया राई दारिया पासस्स समोसरण राई दारिया जहेव काली तहेव निक्खता तहेव सरीरवाउसिया तं चैव सव्वं जाव अत काहिति । एवं खलु जंबू । बिइयज्झयणस्स निक्खेवओ ॥
॥ पढमवग्गस्स वीयज्झयण समत्त ॥ सू० ५ ॥ टीका--' जइण भते ' इत्यादि । जम्बूस्वामीपृच्छति यदि खल हे भदन्त । -द्वितीय अध्ययन प्रारंभ:
-: जइणं भते ! समणेण इत्यादि ।
टोकार्थ - जयू स्वामी श्री सुधर्मास्वामी से पूछते हैं कि (ते) हे 'भदंत ! ( जइण समणेण भगवया महावीरेण जाव सपत्तेण धम्मकहाण
ખીજું અધ્યયન પ્રારભ —
अइण भंते ! समणेण इत्यादि ---
ટીકા—જ વ્યૂ સ્વામી શ્રી સુધાં સ્વામીને પૂછે છે કે (મતે) હે ભદન્ત ! ( जइण समणेण भगनया महावीरेण जाव सपतेण
पदमस्स