________________
अनगारधर्मामृनवपिणी टो० अ० १० खातोदकविषये सुवुद्धिदष्टान्न ६९५ यानत् सर्वेन्द्रियगात्रमहादनीयमस्ति । ततः खलु सुद्धिरमात्यो जितशत्रोरेत मर्थ नो आद्रियते यावत् तूष्णीक =सन्मौनः सतिष्ठते । ततः सलु जितशत्रुः सुवुदिममात्य द्वितीयमपि तृतीयमपिवारमेवमनादीत्-अहो ! खलु हे सुबुद्धे । इद मनोज्ञ तदेव यावत्सर्वेन्द्रियगानमहादनीयम् , ततः खलु स सुद्धिरमात्यः जित शत्रुणा द्वितीयमपि तृतीयमपि वारमेवमुक्तः सन् निनशत्रु रामानमेवमवादीत्-नो उववेए जाव पल्टायणिज्जे) हा स्वामिन् । जैसा आप कहते है आहार वैसा ही था। वह बडो ही मनोज एवं शुभवर्ण से युक्त था। यावत् समस्त शरीर एव इन्द्रियों को आनन्द पहुँचाने वाला था ! (तएण जितसत्तू सुधुद्धि अमच्च एव वयासी) अपनी बात का इ-वर आदि समस्त जनों द्वारा समर्थन प्राप्त कर राजा ने अपने अमात्य सुवुद्धि से भी यही बात कही कि (अहो ण सुशुद्धी-इमे मणुण्णे असण ४ जाव पल्हायणिज्जे) हे सुबुद्धे कहो, मनोज्ञ चतुर्विध अशनादि रूप यह आहार कितना अच्छा शुभ वर्णोपेत यावत् प्रह्लादनीय यो। (तण्ण सुबुद्धी जियसत्तूस्से यमट्ठ णो आढाइ, जाव तुसिणी सचिई ) इस प्रकार राजा द्वारा आहार की प्रशना सुनकर उस सुबुद्धि अमात्य ने राजा की इस बातकी अनुमोदना नही की-प्रत्युत वह सुनकर चुपचाप ही बैठा रहा-(तएण जियसत्तू सुवुद्धिं दोच्च पि तच्च पि एवं वयासी उपवेए जाव पल्हायाणिज्जे)
હા સ્વામિન ! ખરેખર જેમ તમે કહે છે તેમ આહાર પણ એ જ હતે તે ખૂબ જ અનેરૂ અને શુભવણું વાળ હતો યાવત્ સ પૂર્ણ શરીર અને धन्द्रियान मान ५माना२ ते ( तएण जितमत्तू सुनुद्धि अमच्च एव षयासी ) पाताना प्रथन विशेश्वर वगैरे मामाथी समर्थन प्रास ४शन રાજાએ પિતાના અમાત્ય (મત્રી ) સુબુદ્ધિને પણ એક વાત કહી કે (अहोण मुबुद्धी इमे मणुण्णे असण ४ जाव पल्हायणिज्जे)
હે સુબુદ્ધિ ' બતાવે, મનેસ ૨૨ જાતને અશન વગેરે રૂપ આ આહાર કેટલો બધો ગુમવર્ણ યુક્ત યાવત્ આનદ આપનાર હિતે (तएण सुजुद्धी जियमत्तूस्सेयमणो आढाइ जाव तुसिणीए सचिट्ठ)
આ રીતે રાજાના મુખેથી આહાર વિશેના વખાણ સાંભળીને સુબુદ્ધિ અમાત્યે તે તેમની વાત ને ટેકો આપે નહિ પણ તે માત્ર મૂગ થઈને બેસી જ રહો
तण नियमत्तू गुसुविंदाच पि तब पि एन श्यामी-हो ण सुयुद्धी ! इमे