________________
मनगारधर्मामृतयरिणी टी० ५० ९ माऊन्दिदारकचरितनिरूपणम् ॥ करे लोहतापनस्थाने 'भट्टी' इति भाषाप्रमिद्धे ध्मायमानः परिताप्यमानो लोहः तद्वद् यद् धमधमायमानो धम-धमेति कुन् धोपः शब्दो यस्य स तथा । 'अणागलियचंड तिबरोसे ' अनाकलितचण्डतीनगेपः, अनाकलिता अपरिमितः चण्डतीत अत्यन्तोयो रोपो यस्य स तथा । ' समुह ' श्वमुखिकाश्वमुखस्येवाऽऽचरण शुन इव भपणम्, ' तुरिय ' त्वरितम्, 'चवल ' चपल यथा स्पात्तथा 'धमधमतदिद्विपिसे' धमधमायमानदृष्टिविष:-धमधमायमान जाज्व ल्यमानम् दप्दो पिप यस्य स तथोक्तः, एतादृश सर्पश्च तत्र परिवसति, तस्माद् 'माण ' मा खलु युवा तत्र गन्उतमिति सम्बन्धः । अन्यथा-तत्र गमने-युवयो शरीरस्य व्यापत्ति भविष्यति । एव सा तो मानन्दिकदारको 'दोच्चपि तच्चपि' द्वितीयमपि उतीयमपि पार द्विविवारमित्यर्थः, एव वदति, एनमुक्त्वा वैक्रिय समुदातेन ' समोदणइ ' समवहन्ति वैक्रियसमुद्वात करोतीत्यर्थ , ' समोहणिता समाहत्य=समुद्वात कृत्वा तया देवप्रसिद्धया उत्कृष्टया गत्या लवणममुद्र त्रिसमकवाएकविंशतिवारम् ' अणुपरियडेउ ' अनुपर्यटितु परितोऽटितु महत्ता चाप्यासीत् ।। सू०४॥ उग्ररोप है वह अनाकलिल-परिमित-है। कुत्ते के भोकने के समान इस की आवाज निकलती है। यह त्वरा सपन्न और घरत ही चपल है । इस की दृष्टि में विप सदा जाज्वल्यमान रहता है (माण तुम्भ सरीरगस्स वायत्ती भविस्सह, ते मागदियदारए दोच्चपि तच्चपि एव वयह२ वेउव्वियसमुग्घाएण समोहणइ२ ताए उक्किट्ठाए लवणसमुह त्तिसत्तखुत्तो अणुपरियट्टेय पपत्ता यावि होत्था ) इस लिये तुम दोनों वहां मत जाना। नहीं तो तुम्हारे शरीरकी कुशलता नही रहेगी। इसी मकार उस रयणा देवी ने उन माफदि दारकों को दुवारा भी-तियारा भी-समझायो वुझाया फिर समझा बुझाकर उस ने वैक्रिय समुद्धात ઉગ્રરોષ અનાકલિત-અપરિમિત-છે કૂતરાની ભસવાની જેમ તેને અવાજ નીકળતો રહે છે આ ત્વરે મ પન્ન અને ખૂબ જ ચપળ છે એની આંખમાં ઝેર હમેશા જાજવલ્યમાન રહે છે
(माण तुम्भ मरीरगम वावत्ती भविस्सइ ते मागदियदारए दोन्चपि तच्चपि एव वयइ २ वेउनियसमुग्धारण समोहणति २ ताए उठिाए लवणममुद्दत्ति सत्त खुत्तो अणुपरियट्टेय पयत्ता यापि होत्या)
એટલા માટે તમે બને ત્યાં જતા નહિ નહિતર તમારા શરીરનું કુશળ રહેશે નહિ આ પ્રમાણે જ તે રણુ દેવીએ મા દારકોને બે વાર ત્રણ વાર સમજાગ્યા અને સમજાવવાનું કામ પતાવીને તેણે વૈક્રિય મમુદ્દઘાત કર્યો
