________________
५१२ भन्यूनानि पूर्णानि शतमहलागि 'लक्षाणि एककोटिमरक्षाणि चम्मर्णदीनारागि इमामेतद्रूपामर्थसम्पद 'दलयइ' ददाति । । ततस्तदनन्तर सल कुम्मको राजा मिथिलायर्या राजधान्या तत्र तत्रवान्तर पुरादौ, तथा तस्मिन् तस्मिन् देशेदेशे-शृगाटकादी वहीमहानसशाला ओदनादीनां पाकगृहागिकारयति । ततः पल बद्दयो मनुष्याः ते कयंभूना इत्याह-'दिन्न भइभत्तवेयणा' इति, दतभृतिभक्तवेतनाः दत्त भृतिभक्तलक्षण द्रव्य भोजनस्वरम वर्तन मूल्प येभ्यस्ते तया, यद्वा-भृत्तिभरण पोप्यर्थमन्नादिक, भक्त-व भोजनार्थ, वेतन -अशनादि सस्कारकरणपारिश्रमिक च तानि दत्तानि भृतिभक्त वेतनानि येभ्यस्ते तथा, विपुलमशनपानखायखाद्यम्-'उपरखडेति' उपस्कुर्वन्ति चतुर्विधाहार निष्पादयन्ति, उपस्कत्य, ये यथाऽऽगन्छन्ति ' तजहा' तद् यथा
प्रतिदिन-नित्य-मार्ग चलने वाले व्यक्ति यहां पान्धिक शन्द से, तथा जय कभी मार्ग चलने वाले व्यक्ति पधिक शब्द से गृहीत हुए हैं। (तएण से कुभा मिहिलाए रायहाणी तत्य २ तहि २ देसे २ बहूओ महाणसतालाओ करेड, तत्थण परवे मणुया, दिन्नभइभत्तवेयणा विपुल असण पाण खइम साहम उवाखति उवक्खडित्ता जे जहा आगच्छइ ) इस के अनन्तर उन कुभक राजा ने मिथिला राजधानी में जही तश अवान्तर पुर आदि में-उस प्रदेश में शृगाटक आदि रास्ता में अनेक रसोई घर स्थापित करवा दिये, उनमें अनेक रसोइये अशन पान आदी रूप चतुर्विध आहार विपुल मात्रा में बनाते थे।
इसके उपलक्ष्य में उन्हे तथा उनके पोष्य वर्ग के लिये वहा से भी जन मिलता था और उन भोजन बनाने वालों के लिये वहां से वेतन भी मिलता था। वे विपुल मात्रा मे अशन पान, वाद्य, स्वाद्य तथा रूप
દરરોજ નિત્ય રતે ચાલતા રહેનારાઓ અહીં “પાષિક શબ્દથી તેમજ કેઈક દિવસ રસ્તે ચાલનારાઓ “પથિક' શબથી સમજવા જોઈએ
(तएण से कुभए मिहिलाए रायहाणीए तत्थ २ तर्हि २ देसे २ बहूओ महाणसमालाओ करेइ, तत्थण बहवे मणुया, दिन्नभइभत्तवेयणा बिपुल असण पाण साइम साइम उववरवडे ति, उपकपडित्ता जे जहा आगच्छइ)
ત્યારબાદ કુષ્ક રાજાએ મિથિલા નગરીમા બધે અવાન્તરપુર વગેરેમાં તે પ્રદેશમાં શ્રગાટક વગેરે રસ્તાઓમાં ઘણા રસેઈ ઘરે સ્થાપિત કરાવડાવ્યા તેઓમા ઘણા રાઈયાઓ અશન, પાન વગેરે રૂપમાં પુષ્કળ પ્રમાણમાં ચાર જાતના આહારે ત ાર કરતા હતા
એના બદલ તેઓને તથા તેમની સાથેના બીજા માણસને ત્યાંથી ભજન મળતું હતું અને રઈ તૈયાર કરનાર માણને પગાર પણું મળતા હતા
જાતના તેઓ પુષ્કળ પ્રમાણમાં અશન, પાન, ખાદ્ય અને સ્વાઘના રૂપમાં