________________
मेनगारधर्मामृतर्वापणी टी० १० ८ फनफमयपुतलिस्यरूपनिरूपणम् ४५
ततस्तदन्तर खलु सा मल्ली विदेहराजवरकन्या तान् जितशत्रुप्रमुग्वान् राक्ष एवम्वक्ष्यमाणप्रकारेणावादी हे देवानुमियाः ! किन कारणेन खलु यूय स्वकैरुत्तरीयै यावत्-नासिका पिधाय परामुग्वास्तिप्टथ ', ततः ग्वलु जितशत्रुप्रमुग्वाश मल्लों विदेहरानपरकन्याम्, एवचक्ष्यमाणप्रकारेण वदन्ति-हे देवानुप्रिये ! एव खलु वयमनेनाशुभेन-अनिष्टतरेण दुरभिगा गन्धेन, अभिभूताः सन्तः स्वः २ यारत्-उत्तरीयैः स्व स्व नासिका पिदाय पराङ्मुखाः, 'विट्ठामो' तिष्ठाम:=स्थिताः स्मः।
(पिहिता परम्मुहा चिट्ठति' तएण सा मल्ली विदेहरायवरकन्ना ते जियसत्तू पामोस्खे एव वयामी ) और दूमरी तरफ मुग्व करके बैठ गये । जय मल्ली कुमारी विदेह राजवर कन्या ने उन्हें इस प्रकार देखा तो वह पोली- (किण्ण तुम्भ देवाणुप्पिया! सऍहिं २ उत्तरिज्जेहिं जाव परम्मुहा चिट्ठह तण ते जियसत्तू पामोरखा मल्ली विदेह रायवर कन्न एव वयति) हे देवानु प्रियो । आप लोग क्यों अपने अपने उत्त रीय वस्त्रों से अपनी २ नाक को ढक कर और पुतली की और से मुंह फेरकर बैठ गये हैं । मल्ली कुमारी विदेहराजवर कन्या की इस प्रकार वात सुन कर उन जितशत्रु प्रमुख छहाँ राजाओ ने उससे ऐसा कहा
(एव खलु देवाणुप्पिए अम्हे इमेण असुभेण गधेण अभिभूया समाणा सरहिं २ जाव चिट्ठामो) हे देवानुप्रिये ! हमलोगो से यह अशुभ गध सहन नहीं हो रही है अतः हम लोग अपने २ उत्तरीय
(पिहित्ता परम्मुहा चिट्ठति तएण सा मल्ली विदेहरायवरकना त जियसत्तू पामोक्खे एव पयासी)
અને તેઓ બવા એ ફેરીને બેસી ગયા જ્યારે વિદેહરાજવર કન્યા મલકુમારી તેઓને આ પ્રમાણે કરતા જોયા ત્યારે તેણે કહ્યું
(किण्ण तुभ देवाणुप्पिया ! सएहिं २ उत्तरिन्जेहिं जार परम्मुहा चिट्टह तएण ते जियसत्तू पामोरखा मल्लिं विदेहरायवरफन्न एन वयति)
હે દેવાનુપ્રિયે! તમે લેકે શા કારણથી પિતાનું ના ઉત્તરીયવાના છેડાથી દાખીને પ્રતિમાના તરફથી મેં ફેરવા બેસી ગયા છે?
વિદેહરાજવર કન્યા મલીકુમારીની આ વાત સ ભળીને જીતશત્રુ પ્રમુખ છએ રાજાઓએ તેને કહ્યું
(एव खलु देवाणुप्पिए अम्हे इमेण अमुभेण गधेण अभिभूया समागा सहि २ जाव चिहामो)