________________
૪૨
statuteथाने
-
एव खलु य जितशत्रु ममुखाणा पण्गा राज्ञा दूताः 'जमगसमर्ग ' युगपत् एकस्मिन् काल एव, नैन मिथिला यावत् तत्रैन गत्वा स्वेषां स्वेषां राज्ञा वचनानि निवेदितवन्तः, तदा स कुम्भः शीघ्र क्रोधाविष्टः सन 'न दास्या म्यह मल्ली ' मित्युक्तास्मान सत्कृत्यासमान्य, अपद्वारेण 'निच्छुमावेइ ' निःसा रयति - निष्कासयति स्मेत्यर्थ । तत=तम्माद् न ददाति हे स्वामिन् । कुम्भको मल्लीं विदेर राजनरकन्याम् इत्युत्या पडपि दूताः स्वेपा नेता राज्ञामेवमुक्तम निवेदयन्ति कथयन्तिस्म ।
-
(उवागच्छित्ता करयलपरि० एव वयासी) वहा आकर उन्होंने उन्हें दोनों हाथों की अजलि बनाकर नमस्कार किया (एव खलु सामी | अम्हें जियसत्तू पामोखाण छण्ट राईण या जमगसमग चेव जेणेव मिहिला जाव अवद्दारेण निच्छुभावेइ ) हे स्वामिन् । हम सब जितशत्रु प्रमुख छहों राजाओं के दूत एक ही समय जहा मिथिला नगरी थी - वहां पहुँचे वहा पहुँचकर कुभक राजा के दर्शनार्थ उनके राजमहल में गये वहा जाकर हमलोगों ने सविनय अपने राजाओं के वक्तव्य उन्हें कहकर सुनाये सुनते ही वे कुभक राजा क्रोध से भर गये और कहने लगे हम अपनी पुत्री मल्ली कुमारी किसी को नही देगे ऐसा कहते हुए उन्हो ने बाद में हमलोगो को असत्कृत एवं असमानित कर अपने महल से उसके पिछले छोटे से दरवाजे से बाहिर निकलवा दिया।
( उत्रागच्छिता करयल परि०" एव वयासी ) त्या भावाने तेभो मने હાથેાની અજલી બતાવીને નમન કર્યાં
( एव खलु सामी ' अम्हे जियसत्तू पामोक्खाण छह राईण दूया जमग समग चेत्र जेणेव मिहिला जाव अवहारेण निच्छुभावेइ )
અને હ્યુ હૈ સ્વામિન! અમે બધા જિતશત્રુ પ્રમુખ છએ છ રાજાના દૂતે એક જ સમયમાં જ્યા મિથિલા નગરી હતી ત્યા પહેાગ્યા, ત્યા પહે ચીને કુ ભકરાજાના દર્શન માટે અમે રાજમહેલમા ગયા ત્યા પહેાચીને અમે લેાકેાએ વિનયની સાથે પાતપેાતાના રાજાને સદેશ તેમને કહી સ ભળાયૈ કુ ભકરાજા તે સદેશાએને સાભળતા જ ગુસ્સે થઈ ગયા અને કહેવા લાગ્યા કે కీ મારી પુત્રી મલ્ટીકુમારી કોઈને ય આપીશ નહિ. આમ કહેતા તેમણે અમને અસત્કૃત તેમજ અસ માનિત કરીને પેાતાના મહેલના પાછળના નાના મારાથી બહાર કાઢી મૂક્યા
