________________
४५८
ज्ञाताधर्मकथा
भिउंडि एवं वयासी-न देमिणं अह तुम्भ मा विदेहरायवरकण्णं तिकट्टु ते छप्पिए असक्कारिय असम्माणिय अवहारेण णिच्छुभावेइ । तरणं जियसत्तू पामोक्खाण छण्हं राईणं दूया कुभएणं रन्ना असकारिया असम्माणिया अबदारेणं णिच्छुभाविया जेणेव सगार जाणवया जेणेव सयाइ २ नगराइ जेणेव सगार रायाणी तेणेव उवागच्छति, उवागच्छित्ता करयल परि० एव वयासी एवं खलु सामी । अम्हे जियसत्तू पामोक्खाणं छण्ह राईणं दूया जमगसमग वेव जेणेव मिहिला जाव अवद्दारेणं निच्छुभावेइ, तण देइर्ण सामी । कुभए मल्लि विदेहरायवरकन्न साणं २ राईर्ण एयम निवेदेति ।
तणं ते जियसत्तू पामोक्खा छप्पिरायाणो तेसि दूयाणं अंतिए एयभट्ट सोच्चा निसम्म आसुरुत्ता अण्णमपणस्स दूसपेसणं करेति, करिता एव क्यासी- एव खलु देवाणुप्पिया | अम्ह छण्ह राईण दूया जमगसमगं चेव जाव निच्छूडा, त सेय खलु देवाणुप्पिया । अम्ह कुंभगस्स जत्त गेण्हित्तए तिकट्टु अण्णमण्णस्स एयमट्ट पडिसुणेति, पडिसुणिता पहाया सण्णा हत्थिखधवरगया सकोरट मल्लदा मेण छत्तेर्ण धरिमाणेणं, उधुव्वमाणाहिं सेयवरचामराहिं महयाहयगयरहपवरजोहक लियाए चाउरगिणीए सेणाए सद्धि सपरिवुडा सविट्टीए जाव वेणं सएहिं नगरेहिंतो जाय निग्गच्छति
+