________________
अनगारधर्मामुनपिणी टोका अ० ८ जितशत्रुनृपवर्णनम्
४४३ किमन्यदुत्तर दास्यामी ' त्येवमुत्तरविषयक वाञ्छायुक्ता । 'विइगिच्छिया' विचिकित्सिता' अस्मिन्नुत्तरे दत्ते सति किं मल्ल्या अत्र श्रद्धोत्पत्यस्यते किंवा नोत्पत्स्यते ' इत्येव विचिकित्मा सशयः, सजाता यस्या सा पिचिकित्सिता, तथा-' भेयसमावण्णा' भेदसमापन्ना अन भेदो मतेभैग:-मयाऽधुना किं कर्तव्यमिति निर्णयाभवाद् व्याकुलतारूपम्त समापना समाप्ता, जाताचाप्यभवत् शङ्कितेत्यादि विशेषणचतुष्टयेन चोक्षा परित्राजिका मल्ल्या समुचित दृष्टान्तेन दृढीकृत प्रश्न समाधातु व्याकुलीनाता, इति भाव मल्ल्याः ‘णो सचाएइ' नो से धोने पर किसी भी प्रकार की शुद्धि नही होती है। (तएण सा चोक्खा परिवाइयो मल्लीए विदेह रायवर कन्नाए एव वुत्ता समाणा सकिया कखिया विइगिच्छिया भेय समावगा जाया यावि होत्या) इस प्रकार विदेश राज की वर कन्या मल्ली कुमारी के द्वारा समझाई गई वह चोला परिव्राजिका शका से युक्त बन गई, काक्षा से युक्त बन गई, विचिकित्सा (फलके प्रति सदेर और भेद ( अपने मतव्य का विच्छेद) से समापन्न हो गई । मनसे सोचकर यदि में मल्ली कुमारीको उत्तर दगी-तो न मालूम वह उत्तर मच्चा होगा कि नहीं होगा इस प्रकारका उसके हृदय में वैधी भाव आनेसे वह चोक्षाशकित बन गई।
यदि मेरा दिया हुआ उत्तर ठीक नहीं होगा-तो उस का उत्तर में क्या दूगी-इस प्रकार वह उत्तर विषयक वाञ्छा से युक्त बन गई। मल्ली कुमारी को उत्तर देने पर भी कौन जाने उस में उस की श्रद्धा होगी-या नहीं होगी इस तरह वह विचिकित्सा-से युक्त बन गई ।
(तरण सा चोक्खा परिवाइया मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए एव वुत्ता सकिया करिखया विडगिन्छिया भेयममावण्णा जाया यावि होत्था) આ પ્રમાણે વિદેહરાજવર કન્યા મલીકુમારી વડે સમજાવવામાં આવેલી ચેક્ષા પરિમાજિકા વાકાથી યુક્ત થઈ ગઈ, કાક્ષાથી યુક્ત વઈ ગઈ, વિચિકિત્સા (ફળ પ્રાપ્તિ વિશે સ દેહ યુક્ત) અને ભેદ (પિતાની માન્યતાને નાશ) સમાપન થઈ ગઈ મલકુમારીને જવાબમાં હું કોઈ પણ વસ્તુ રજૂ કરીશ તે તે સાચી હશે કે કેમ? આ જાતની મુ ઝવણથી ચક્ષાનુ મન શક્તિ થઈ ગયું
“જે મારો જવાબ બરોબર નહિ હોય તે બીને શો જવાબ હું આપીશ? આ પ્રમાણે તે જવાબના વિશે વાછાયુક્ત થઈ ગઈ “મલીકુમારીને જવાબ આપ્યા છતા પણ તેને મારા જવાબ ઉપર વિશ્વાસ બેસશે કે કેમ ?” આ રીતે તે વિચિકિત્સા યુક્ત થઈ ગઈ “આ પરિસ્થિતિમાં મારે શું કરવું
