________________
१७५
नाताया तया काळमासे काल कृ-गाधरणीतलमतिमज्य अधो नरकत प्रतिष्ठाना भवन्ति, नरकादौ पनन्तीत्यर्थः, एच खल गौतम ! जोगा गुरुकत्ल हत्यमागच्छति शीघ्र प्राप्नुवन्ति, यस्मिन्समये प्राणातिपातादिक कुर्वन्ति, तस्मिन्नेव समये गुरुत्व प्रा भुवन्तीति हव्य शब्दो द्योतयति ।। मू०२ ।।
मूलम्-अहणं गोथमा से तुवे तंसि पढमिल्लुगसि मटि. यालेवसि तिनंसि कुहियसि परिसडियंसि इसिं धरणियलाओ उप्पइत्ताण चिट्ठइ, तएणंतर च णं दोच्चंपि महियालेवे जाव उप्पइत्ताण चिट्टइ, एवं खल्ल एएण उवाएण तेसु अहसु वत् मिथ्या दर्शन शल्य से क्रम२ कर अप्टफर्मों की प्रकृतियों को उपार्जित करते रहते है । अर्थात् उन से बचते रहते है-(तासिं गरुयत्ताए भारियत्ताए गरुयभारित्ताए कालमासे काल फिच्चा धरणियल महवडत्सा अहे नरगतलपहणा भवति, एव खलु गोयमा। जीवा गुरुयत्त व मागच्छति ) उन प्रकृतियो को पौदालिक होनेके कारण गुरु और भारी होने से ये कर्म वध वाले जीव भी गुरु और भारी हो जाते हैं इस लिये वे काल मास मे काल करते है तब धरीणितल को अतिक्रमण कर नीचे नरकतल मे प्रतिष्ठित होजाते हैं। __ इस तरह हे गौतम । जीव जिस समय प्राणातिपात आदि कर्मों को करते है उसी समय में वे गुरुत्व अवस्था को प्राप्तहो जाते हैं यहयात हव्य शब्द से थोतित होती है। सूत्र "२" મિથ્યાદર્શન શયથી ક્રમપૂર્વક આઠ કર્મોની પ્રકૃતિઓનું ઉપાર્જન કરતો રહે छ सरले मा8 थी 4 मधात तय छ (तासिं गुरुयत्ताए भारित्ताए गुरुयभारित्ताए कालमासे काल विच्चा घराणियलमइवाइत्ता अह नरगतलपइट्ठाणा भवति एव सलु गोयमा ! जीवा गुरुयत्त हन्धमागन्छति) ते ज्ञानावरही ની પ્રકૃતિએ પૌગલિક છે, ગુરુ તેમજ ભારે છે, એટલા માટે તેમનાથી આ કર્મ બ ધવાળા જી પણ ગુરુ તેમજ ભારે થઈ જાય છે એથી તે જી કાળ માસમાં કાળ કરે છે ત્યારે પૃથ્વીનું અતિક્રમણ કરીને તેની નીચે નરક તળમાં અવસ્થિત થઈ જાય છે આ પ્રમાણે છે ગતમ! જીવ જયારે પ્રાણાતિપાત વગેરે કર્મો કરે છે તે સમયે જ તેઓ ગુરુત્વ અવસ્થા મેળવે છે આ વાત “હવ્ય” શબ્દ થી राय छ । सत्र २ ॥