________________
-
-
--
-
-
झाताधर्मकथागर जरा वा=वृद्धावस्था वा शरीररूपविनाशिनी, शरीर वा (वर्तमानशरीर) 'अइवयमाणे अतिपत तम्-आत्मनः सकाशात् सर्वथा वियुज्यमान निवारयसि, ततस्तदा खलु अह तव वाहुन्छाया-परिगृहीतः भुजवलमाश्रितः सन् विपुलान मानुष्यान कामभोगान् भुञ्जानो विहरामि-गृहे वत्स्यामीत्यर्थः । ___ससाराऽऽसक्तस्य जरामरणादि दुःखक्षयो न भवतीति संसारस्वरूपमिह सक्षेपेण निरूप्यते-आत्मकल्याणार्थी जनः खल्वे विभावयति--
एतत् खलु ससारसुख तुच्छम् ,अस्मिन् ससारे कर्मवशवर्तिन• प्राणिन केवल मरणाय जायन्ते, म्रियन्तेऽपि जननायैव, यावन्तः कामभोगास्ते क्षणभरा कर सकते हों तथा शरीर के स्वरूप को विनाश करनेवाली आती हुई जरावस्था को निवारण कर सकते हो। यो नियमत आत्मा के साथ सर्वथा वियुज्यमान इस शरीर को आप रोक सकते होवें (तएण अह तव पाहुच्छाया परिग्गहिए विउले माणुस्सए कमभोगे भुजमाणे विहरामि) तो मैं आपकी भुजच्छाया का सहारालेकर विपुल मनुष्यभवसम्बन्धी कामभोगों को भोगता हुआ घर मे रह सकता हूँ। ससार में आसक्त हुए प्राणी के जरा मरण आदि के दुखो का क्षय नहीं होता है इसलिये ससार का स्वरूप सक्षेप से यहाँ निरूपित कियाजाता है जो ओत्मकल्याण के अर्थी मोक्षाभिलापी जन होते हैं वे इस प्रकार से विचार करते हैं-यह सासारिक सुख तुच्छ है। इस ससार में कर्म वशवर्ती हुए प्राणी केवल मरण प्राप्त करने के लिये ही जन्मते हैं और जन्म धारण करने के लिये ही मरते है। जितने भी कामभोग મારાથી દૂર કરી શકે છે, તેમજ શરીરના સ્વરૂપને નષ્ટ કરનાર ઘડપણને મટાડી શકે છે, આત્માથી વિગ પામતા આ શરીરને તમે વિયુકત થવા नहि (तएण अह तव बाहुच्छाया परिग्गहिए विउले माणुस्सए कामभोगे भुजमाणे विहरामि) हुतमारी मासानी छायामा २हीने गुण मनुष्य ભવના કામને ભેગવતા ઘરમાં જ રહી શકુ તેમ છુ સ સારમાં આસ પ્તિ રાખનાર પ્રાણના જરા (ઘડપણ) મરણ વગેરે દુખો ને ક્ષય થત નથી તેથી અહી ટ્રકમાં સસારના સ્વરૂપ વિષે ચર્ચા કરવામાં આવે છે જે આત્મ કલ્યાણ ને જ ખનાર મોક્ષાભિલાષી જ હોય છે, તેઓ આ પ્રમાણે વિચાર કરે છે આ સંસારનું સુખ નગાય છે આ સંસારમાં કર્મ વશ થઈને જીવ નારા પ્રાણીઓ ફક્ત મરણ પ્રાપ્ત કરવામાટે જ જન્મ પામે છે, અને જન્મ મેળવવા માટે જ મૃત્યુને ભેટે છે સ સાર ના જેટલા કામ ભેગે છે તે
