________________
५४४
"माताधर्मकामिने योव अहं तत्रैव हव्यमागतः, स नूनं हे मेघ ! अर्थः समर्थ ?, मेघोऽनगारः प्राह हंत । भगवानाह-हे देशनुप्रिय ! यथासुखम्, आत्मनः कल्याणं यथाभवेत तथाकुरु, मा प्रतिवन्ध कुरु ॥सू० ४८॥
मूलम्-तएणं से मेहे अणगारे समणेणं भगवयो महावीरेणं अभणुन्नाए समाणे हट्ट जाव हियए उठाए उठेइ, उद्वित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं करेइ करित्ता वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंस्सित्ता सयमेव पंचमहव्वयाइं आरुहित्ता गोयमाइ समणे निग्गंथे निग्गंथीओ य खामेइ, खामित्ता य तहारुमेहा। अढे समझे ? इंता अत्थि, अहासुहं देवाणुप्पिया। मा पडिबंध करेह) कि 'मैं इस उदार आदि विशेषणों वाले तपः कर्म से शुष्कशरीर आदि हो रहा है सो अब प्रातः काल होते ही मूर्य के प्रकाशित होने पर श्रमणभगवान महावीर से आज्ञा प्राप्त कर यावद तथा गौतमादिक मुनिराज से और यावत् सब जीवों से खमत ग्वामणो कर विपुल नामक पर्वत पर जाऊ और वहां के घनीभूत मेघ के समान श्याम पृथिवीशिलापट्टक की प्रतिलेखना कर भक्त पान का त्याग कर पादपोपगमन संथारा धारण करू। एसा विचार कर ही तुम मेरे पास यहां शीघ्र आये हुए हो। कहो मेघ ! यही बात है न ? प्रभुद्वारो अपना अभिप्राय स्पष्ट कियो सुनकर मेधकुमारने
उनसे कहा- प्रभु यही बात है। तब प्रभुने कहा-हे देवानुप्रिय ! तुम्हें जिसमें मुग्य मालूम पडे-वैमा करो प्रमाद मत करो। ॥पत्र ४८॥ तेणे व हव्यमागण से शृणं मेहा? श्र समटे ! हंता अस्थि अहामुहं देवाणु पिया ! मा पडिबंध करेह) मा २ पोरे विशेषणवाणी तपस्याथी
ક, અને નિરજ થઈ ગયે છું તે હવે ગવાર થતા જ મૂર્ય ઉદય પામશે ત્યારે અમને ભગવાન મહાવીરની આજ્ઞા મેળવીને ગીતમ વગેરે મુનિરાજાની અને બીજા બધા પ્રાણીઓની રમત ખામણા કરીને વિપુલ નામના પર્વત ઉપર જાઉં અને ત્યાના ધનમત સંઘના જેવા કાળપૃથ્વી શિલાપટ્ટકની પ્રતિલેખન કરી, ભક્ત પ્રત્યાધન કરીને પ્રદગિમન સંથારા ધારણ કર્યું. આમ વિચાર કરીને તમે તરત જ મારી
20 . !'को वातने? प्रहार घातानी निभाय પષ્ટ કરી ને દુઆરે તેમને ક– 4 પ્રભુ એજ વાત છે ત્યારે પ્ર : હે દેવન િતમને જેમાં સુખ થાય તેમ કર પ્રમાદ કરે નદ્ધિ સૂત્રતા