________________
दातारकथाम पजिताणं विहरितए। अहासुहं देवाविया! मा पडिक करेह, तएणं से मेहे अणणारे सपणे माग्या महाबीरेण असगुल्लाए समाणे सासियं सिक्युपडिम उपसंपजिवाणं बिहाइ । मालियं लि.
घुपडिमं अहासुतं अहाक अहा अहाल अहासकारण फासेइ पालेइ सोहेइ तोरेइ किइ सम्म कारण हालिता पालिता सोहित्ता तीरित्ता किहिता पुणरवि समणं भगवं महावीरं बंदइ नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता एवयासी इच्छालियां भंते ! तुमहिं अभY नाए समाणे दो मारियं सिक्युपडिमं उपसंपजिताणं विहरिसाए। अहा सुहं देवाणुपिया! मा पडिबंध करेह। जहा पढमाष अभिलायो तहा दोच्चाए, तच्चाए, चउत्थाए, पंचलाए, छम्मालियाए, सत्तमा सियाए, पढमसत्तराई दियाए, दोजसत्तराईदियाए, तइयसकाइंदियाए अहोराइंदियाए वि, एगराइंदियाए वितएणं से सेहे अणगारेवारस भिक्खुपडिलाओ सम्म कारणं फालित्ता पालिसा सोहिता तीरिता किहित्ता पुगरवि सारण भगवं महावीर बदई नसइ, बदित्ता नमंसित्ता एवं क्यासी-इच्छामि गं ते! तुमहिं अमन्नाए समाणे गुणरयणसंबञ्छरं तबोकसं उपसंपजिला पं विहरिताए। अहासुहं देवाशुटिपथा। मा पडिबंध करेह। तएणं से नहे अणगारे पढमं मासं च उत्थेणं अणिदिखतेणं तबोकर दिया ठाणुहुए सुराभिमुहे आयावगभूमीए आयामेनाणे राई बीरासणेणं अबाउडएणं दोच्चं मासं छटुं छठेणं० तब मोरं असं असणं० चउत्थं भारत दसमेणं अणविखतेणं तबोकमेणं दिया ठाणकोडुए लूरासिसुहे