________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका.अ.स १६ अकलो.घदोह निस्पणम्
२१३
तस्स पुव्वसंगइयस्स देवस्स सोहम्मकप्पवासिस्स अंतिए एयम सोचाणिसम्महतुटे सयाओभवणाओपडिनिक्खमइ पडिनिक्खमित्ताजेणामेव सेणिए राया तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल० अंजलिं क एवं क्यासी-एवं खल्लु ताओ! मम पुत्वसंगइएणंसोहम्मकप्प वासिणा देवेणं खिप्पामेव सगजिया सविजया पंचवन्नमेहनिनाओवसोहिया दिव्वा पाउससिरी विउ व्वया, तं विउलेणं मम चुल्लमाउया धारिणी देवी अकालदोहलं। तएणं से सेणिए राया अभयस्स कु. मारस्स अंतिए एयमढे सोचा णिसम्म हटतुट कोडुंबियपुरिमे सदावेइ, सहावित्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! रायगिहं नयरं सिंघाडगतिय चउक चच्चर० आसित्तसित जाव सुगंधवरगंधियं गंधवहिभूयं करेह य, कारवेह य, करित्ता य कारवित्ता य मम एयमाणत्तियं पञ्चप्पिणह। तएणं ते कोडुंबियपुरिसा जाव पञ्चप्पिणंति।,तएणं से सेणिए रायो दोञ्चंपि कोडुबियपुरिसे सहावेइ, सदावित्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! हयगय रहजोह पवरकलियं चाउरंगिणिसेन्नं सन्नाहेह, सेयणयं च गंधहत्थि परिकप्पेह। तेवि तहेव जाव पञ्चप्पिणंति। तएणं से सेणिए राया जेणेव धारिणी देवी तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता धारिणों देवीं एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिए! सगजिया जाव पाउससिरि पाउन्भूया, तुमं देवाणुप्पिए! एये अकाल दोहलं विणेहि ॥१६॥सू॥