________________
चन्द्रिका टीका श० २० उ. १० सू०४ नैरयिकाणां द्वादशादिसमर्जितत्वम् १६७
1
इकाइया, बेइंदिया जाव वैमाणिया जहा नेरइया । सिद्धा णं पुच्छा गोयमा ! सिद्धा चुलसीइसमज्जिया वि१ नोचुलसीइ समज्जिया वि२ चुलसीईए य नोचुलसीईए य समज्जिया वि३, नो चुलसीईहि समज्जिया४, नो चुलसीईहिय नो चुल'सीईए य समज्जिया५ । से केणडेणं जाव समज्जिया गोयमा ! जेणं सिद्धा चुलसीइएणं पवेसणएणं पविसंति ते णं सिद्धा चुलसीइ समज्जिया । जे णं सिद्धा जहन्नेणं एक्केण वा दोहिं वा तीहि वा उक्कोसेणं तेसीइएणं पवेसणएणं पविसंति ते पणं 'सिद्धा नो चुलसीइ समज्जिया । जे णं सिद्धा चुलसीइएणं अन्नेण य जहन्नेणं एक्केण वा दोहिं वा तीहि वा उक्कोसेणं तेसीइएणं पवेसणणं पविसंति ते णं सिद्धा चुलसीइए य नोचुलसीइए य वा समज्जिया । से तेणट्टेणं जाव समज्जिया । एएसि णं भंते! नेरइयाणं चुलसीइ समज्जियाणं नो चुलसीइसमज्जियाणं० सव्वेसिं अप्पाबहुगं जहा छक्कसमज्जियाणं जाव वेमाणियाणं नवरं अभिलावो चुलसीइओ । एएसि णं "भंते! सिद्धाणं चुलसीइसमज्जियाणं नो चुलसीइसमज्जियाणं चुलसीइए य नो चुलसीइए य समज्जियाणं कयरे कयरेहिंतो जाव विसेसाहिया वा ? गोयमा ! सव्वत्थो वा सिद्धा चुलसीईए 'य नो चुलसीइए यं, समज्जिया चुलसीइसमज्जिया अनंतगुणा . नोचुलसीइसमज्जिया अनंतगुणा । सेवं भंते! सेवं भंते! ति जाव विहरई' ॥ सू० ४ ॥
वीसइमे लए दसमो उद्देसो लमत्तो ॥
॥ वीसइमं सयं समत्तं ॥
7