________________
भगवतीसूत्रे सलगल गायपुत्तरत अंतियं पाउब्भवामि इमाइं च णं एयाहवाई अठाई जाव वागरणाइं पुच्छिस्सामि तं जइ मे से इमाई एयारूवाई अटाई जाव वागरणाई बागरेहिइ ततो वंदीहामि नमसीहामि जाव पज्जुवासीहामि, अह मे से इमाई एयारूवाई अटाई जाव वागरणाई नो वागरेहिइ तोणं एएहिं चेव अहिय जाव वागरणेहिय निप्पट्रपसिणवागरणं करेस्सामि तिकटु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता पहाए जाव सरीरे साओ गिहाओ पडिनिक्खपाइ पडिनिकखमित्ता पायविहारचारेणं एगेणं खंडियसएणं सद्धिं संपरितुडे वाणिस्गामं नयरे मज्झं मझेणं णिगच्छइ णिग छिचा जेणेक दूतिपलासए चेइए जेणेव समणे भगवं महावी तेणे उबागच्छद उवागच्छित्ता समणस्त भगवओ महावीरस्स अदूरसासते ठिचा समणं भगवं महावीरं एवं क्यासी जत्ता हैं शंते ! जवणिज्जं ते भंते !, अवाबाहं ते भंते ! फासुयविहा ते भंते ! सोमिला जत्ता वि मे जवणिज्ज पि मे अव्वाबाहं वि। फायविहारं पि मे। किं ते भंते ! जत्ता ? सोमिला जं। तवनियमसंजमसज्झाय झाणावस्तय माइएसु जोगेसु जयणा
जत्ता। किं ते भंते ! जवणिज्ज ? सोमिला! जवणिज्जं दुवि पन्नत्तं तं जहा इंदियजवणिज्जं च नो इंदियजवणिजं च । से। तं इंदियजवणिज्जं इंदियजवाणिज्जं जं मे सोइंदियचक्खिंदिर घाणिदियजिभिदियफासिंदियाइं निरूवहयाई वसे वदंति से इंदियजवणिज्ज। से किं तं नो इंदियजवणिज्ज नो इंदिर