________________
भंगवतीस्त्र अथ द्वितीयोदेशकः मारभ्यते- प्रथमोद्देशके जीवानाम् अधिकरणं कथितम् द्वितीयोद्देशके तु तेपामेव जीवानां जराशोकादिरूपधर्मप्रतिपादनाय तथा संग्रहगाथोक्तजराविवेचनाय च द्वितीयो देशकमारभते, तस्येदमादिमं सूत्रम्-'रायगिहे' इत्यादि ।
मूलम्-रायगिहे जाव एवं वयासी-जीवाणं भंते किं जरासोगे ? गोयमा! जीवाणं जरा वि सोगे वि। से केणटेणं भंते एवं बुच्चइ जाव सोगे वि, गोयमा! जे णं जीवा सारीरं वेयणं वेएंति तेसिं णं जीवाणं जरा, जेणं जीवा माणसं वेयणं वेएंति तेसिंण जीवाणं सोगे से तेणटेणं जाव लोगे वि। एवं नेरइयाणं वि। एवं जाव थणियकुमाराणं, पुढवकिाइयाणं भंते किं जरा सोगे? गोयमा पुढवीइयाणं जरा नो सोगे। से केणट्रेणं जाव नो सोगे गोयमा! पुढवीकाइयाणं सारीरं वेयणं वेएंति नो माणसं वेयणं वेएंति, से तेणडेणं जाव नो सोगे एवं जाव चउरिदियाणं सेसाणं जहा जीवाणं जाव वेमाणियाणं। सेवं भंते सेवं भंते त्ति जाव पज्जुवासइ ॥सू०१॥
दूसरे उद्देशे का प्रारंभ प्रथम उद्देश में जीवों के अधिकरण के सम्बन्ध में कहा गया है अब इस हितीय उद्देश में उन्हीं जीवों के जरा, शोक, आदिरूप धर्मों का प्रतिपादन, तथा संग्रहगाथोक्त जरा का विवेचन किया जावेगा इसी निमित्त को लेकर द्वितीय उद्देशे का प्रारंभ किया जा रहा है।
બીજા ઉદેશાને પ્રારંભ પહેલા ઉદેશામાં જીના અધિકરણ સંબંધમાં વિવેચન કરવામાં આવ્યું છે. હવે આ બીજા ઉદ્દેશામાં તેજ જીવના જ રા, શક, વિ. રૂપ ધનું તેમજ સંગ્રહગાથામાં કહેલ જરાના વિષયમાં વિવેચન કરવામાં આવશે એજ નિમિત્તને લઈને આ બિજા ઉદ્દેશાને પ્રારંભ કરવામાં આવે छ. तनु पडे सूत्र मा प्रभाये छ.-" रायगिहे जाव" त्याहि