________________
२९८
भगवतीचे जाव ऊरं वा' हस्तं वा यावत् ऊरु वा अत्र यावत्पदेन 'पाय वा बाहुं वा' अनयोः सङ्ग्रहो भवति 'आउद्यावेइ वा पसारेइ वा' आकुश्चयति वा प्रसारयति वा आकुश्चनम् संकोचीकरणम् 'तारं च णं से पुरिसे' तावच खलु स पुरुषः 'काइयाए जाव पंवहि किरियाहिं पुढे' कायिक्या यावत् पंचभिः क्रियामिः स्पृष्टः, अत्र यावत्पदेन अधिकणिकामारभ्य प्राणातिपातिकापर्यन्तानां चतसृणां क्रियाणां सङ्ग्रहो भवतीति । हे गौतम ! यः पुरुषो दृष्टिर्भवति नवेति ज्ञातुं हस्तपादाद्यवयवम् संकोचयति प्रसारयति वा स पुरुषः कायिक्यादि प्राणातिपातान्तपञ्चक्रियामिः स्पृष्टो भवतीति समुदितार्थः ।।मू० ३॥
आकुण्टनादि प्रस्तावादिदमाह- देवे णं भंते !' इत्यादि ।
मूलम्-देवे णं भंते ! महिड्डिए जाव महासोक्खे लोगंते ठिच्चा पभू अलोगंसि हत्थं वा जाव ऊरं वा आउंटावेत्तए वा पसारेत्तए वा गोयमा! णो इणटे समटे से केणट्रेणं भंते! एवं वुच्चइ देवे णं महिड्डिए जाव लोगते ठिच्चा णो पभू अलोगसि हत्थं वा जाव पसारेत्तए वा गोयमा! जीवाणं आहारोवचिया पोग्गला बोदिचिया पोग्गला कलेवरचिया
हाथ, पैर, पाहु या घुटनों को सकोडता है या पसारता है वह पुरुष 'काइयाए जाव पंचहि किरियाहिं पुढे कायिकी आदि पांच क्रियाओं से स्पष्ट होता है। 'हत्थं वा जाव उरं वा' में आगत यावत् पद से 'पायं वा पाहवा' इन पदों का तथा 'काइघाए जाव पंचहि किरियाहिं' में आगत यावत्पद से-'अधिकरणिकी क्रिया से लेकर प्राणातिपाततक की चार क्रियाओं का ग्रहण किया गया है । सू० ३॥ પિતાના હાથ, પગ બહુ ખભાથી કોણ સુધીને ભાગ કે ઘુંટણને સંકોચે કે ३ाव ते पुरुष "काइयाए जाव पंचहि किरियाहिं पुढे" यिही विगरे यांय ध्यामाथी स्पृष्ट थाय छे. “हत्थ वा जाव उरूं वा" से पहभां आवेत यावत् प६थी "पायं वा बाहुं वा" से पहोना तथा "काइयाए जाव पंचहि किरियाहिं" मे पायामां आवर यावत् ५४थी अधिणी याथी बन એટલે કે અધિકરણિકી પ્રાષિકીર-પરિતાપનિકીક અને પ્રાણાતિપાત સુધીની ચાર કિયાએાને ગ્રહણ કરી છે. એ સૂ. ૨છે