________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १६ उ०४ सू० १ कर्मक्षपणनिरूपणम् १०३ भंते ! एवं वुच्चइ, जावइयं अन्नगिलायए समणे णिग्गंथे कम्म निजरेइ, एवइयं कम्यं नरएसु नेरड्या वासेणं वा, वासेहिं वा, वाससएण वा णो खवयंति, जावइयं चउत्थभत्तिए, एवं तं चेव पूवंभणियं उच्चारेयवंजाव वासकोडाकोडीए वा णो खवयंति? गोयमा! से जहानामए केइपुरिसे जु-ने जराजज्जरियदेहे लिढिलतयावलितरंगसंपिणद्धगत्ते पविरलपरिसडियदंतसेढी उण्हाभिहए तण्हाभिहए. आउरे झुझिए पिवासिए दुब्बले किलते एगं महं कोसंबंगंडियं सुकं जडिलं गंठिल्लं चिकणं बाइद्धं अपत्तियं मुंडेण परंसुणा अक्कमेजा, तए णं से पुरिसे महंताई महंताई सद्दाई करेइ नो महंताई महंताई दलाई अवद्दालेइं, एवामेव गोयमा! नेइयाणं पावाई कम्माइं गाढीकयाई चिक्कणीकयाई, एवं जहा छ?सए जाव नो महापज्जवसाणा भवंति। से जहानामए, केइपुरिसे अहिंगरणिं आउडेमाणे महया जाव 'नो महापज्जवसाणा भवंति। से जहानामए केइपुरिसे तरुणे बलवं जाव मेहावी निउणसिप्पोवगए एगं महं सामलिगंडियं उल्लं अजडिलं अगंठिलं अचिकणं अवाइद्धं सपत्तियं अइतिखेण परसुणा अवकमज्जा, तए णं से पुरिसे नो महंताई महंताइ सदाइं करेइ महंताई महंताई दलाई अवद्दालेइ, एवामेव गोयमा! लमणाणं णिग्गंथाणं अहाबायराई कम्माइं सिढिलीकयाई णिट्रियाई विप्परिणालियाई खिप्पामेव परिविद्धस्थाई भवंति