________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० ११ उ०९ २० २ शिवराजषिचरितनिरूपणम् ३२७
__ मूलम्-"तए णं से सिवे राया अन्नया कयाइं सोभणंसि तिहिकरणदिवसनक्खत्तमुहसि विउलं असणपाणखाइम साइमं उवक्खडावेइ, उवक्खडावित्ता मित्तणाइनियगसयण संबंधिपरिजणं रायाणो य खत्तिया आमंतेइ, आमंतित्ता तओ पच्छा पहाए जाव सरीरे भोयणवेलाए भौयणमंडवंलि सुहासणवरगए तेणं मित्तणाइनियगसयणसंबंधिपरिजणेणं राएहिय खत्तिएहिय, सद्धिं विउलं असणपाणखाइमसाइमं एवं जहा तालली जाव सकारेइ, संमाणेइ, सकारेत्ता, संमाणेत्ता, तं मित्तणाइ जाव परिजणंरायाणो य खत्तिए य लिवभई चरायाणं आपुच्छह, आपुच्छित्ता सुबहुं लोहीलोहकडाहकडुच्छुयं जाव भंडगं महाय जे हमे गंगाकुलगा वाणपत्था तावसा भवंति, तंचेव जाव तेसिं अंतियं मुंडे भवित्ता दिसापोक्खिय-तावसत्ताए पव्वइएऽवियणं समाणे अयभेयारूवं अभिग्गहं अभिगिण्हइ,कप्पइ मे जावजीवाए छटुं तंचेव जाव अभिगिण्हइ, अभिगिपणेत्ता पढमं छक्खमणं उपसंपज्जित्ताणं विहरइ, तएणं से सिवे रायरिसी पढमछक्खमणपारणगंसि, आयावणभूमीओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहिता वागलवत्थनियत्थे जेणेव सए उदए, तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता किढिण-संकाइयगं गिण्हइ, गिहित्ता, पुरथिमं दिसं पोखेइ, पुरस्थिमाए दिसाए सोमे महाराया पत्थाणेपत्थियं अभिरक्खउसिवं रायरिसें अभिरक्खेत्ता जाणिय, तत्थ कंदाणिय, मूलाणिय, तयाणिय, पत्ताणिय,