________________
भगवतीसूत्रे इंदियाई, जियं च पालहि, समणधम्म जियविरघोऽवि य वसाहि तं देव ! सिद्धिमज्झे, णिहणाहि य रागदोसमल्ले, तवेण घितिधणियबद्धकच्छे मद्दाहि अटकम्मसत्तू झाणेणं उत्तमेणं सुकेणं अप्पमत्तो हराहि आराहणपडागंच धीर ! तलोकरंगमझे पावय वितिमिरमणुत्तरं केवलं च णाणं गच्छय भोक्खं परं पदं जिणवशेवदिटेणं सिद्धिनग्गेणं अकुडिलेणं हंता परीसहचमूं अभिभविषगामकंटकोवसग्माणं धल्ले ते अविग्धमत्थुत्तिकटु अभिनंदंतिय, अमिथुगलिय ! तएणं से जमाली खत्तियकुमारे नयणसाला सहस्सेहिं पिच्छिन्जमाणे पिच्छिज्जमाणे एवं जहा उबवाइए कूणिओ जाव णिग्गच्छद, जिरगच्छिन्ता जेणेव माहगकुंडग्माले नथरे जेणेव बहुसालए चेइए तेणेव उवागच्छइ, उनागच्छित्ता छत्तादीप तित्थगरातिसए पासइ, पासित्ता पुरिससहरूलवाहिणी सीथं ठवेइ, ठवेत्ता पुरिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ पञ्चोरुहइ । तएणं तं जमालिं खत्तियकुमारं अम्मापियरो पुरओ काउं जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो जाव नमंसित्ता एवं क्याली--एवं खलु भंते ! जमाली खत्तिय कुमारे अम्हं एगे पुत्ते इटे कंते जाव किमंगपुण पासणयाए । से जहा नामए--उप्पलेइ वा, पउनेइ वा, जाव पउमसहस्तपत्तेइ वा, पंके जाए जले संवुड्डे, पोवलिप्पइ, पंकरएणं णोवलिप्पइ, जलरएणं, एवामेव, जमालीवि खत्तियकुमारे कामेहि जाए भोगेहिं