________________
प्रमेययन्द्रिकाटोश०२ २०३३०३ देवानन्दानिर्वाणवर्णनम् .. ३८७ ओमुइत्ता सयमेव पंचमुडियं लोयं करेइ, करिता जेणेव समणे भगवं महावीरे तणेव उवामच्छइ उवागच्छित्ता लमणं भगवंमहावीरं लिखुत्तो आयाहिणपयाहिणं जाय नमंसित्ता एवं. क्यासी-आलित्तेणं भंते ! लोए पलितेणं भंते ! लीए आलित्तपलित्तेणं भंते ! लोए जराए सरणेण य, एवं एएणं कमेणं जहा खंदओ तहेव पवइओ जाव लामाइयलाइयाई एकारसअंगाई, अहिजइ जाव बहूहिं धउत्थ छहटमदसम जाव विचित्तेहिं तवोकम्भेहिं अपाणं भावेमाणे महूई वासाई सामण्णपरियागं पाउणइ, पाउणइत्ता मासिकाए संलेहगाए अप्पाणं झूयेइ, झूसित्ता सहि भत्ताइं अणसणाए छेदेइ, छेदित्ता, जस्सहाए कीरइ, नग्गभावे जाव तमहं आराहइ आराहेत्ता जाव सबदुस्खप्पहीणे। तएणं सा देवाणंदा माहणी समणस्त भगवओ महावीरस्त अंतियं धम्म सोचा निसम्म हहतुट्ठा लमणं भगवं महावीर तिक्खुत्तो आयहिणपयाहिणं जाव नर्मलित्ता एवं वयासी-एवमेयं भंते ! तहमेयं भंते ! एवं जहा उसमदत्तो तहेव जावधम्म आइक्खइ । तएणं समणे भगवं महावीरे देवाणंदं माहणि सयमेव पव्वाइ, पव्यावित्ता लयमेव अज्जचंदणाए अजाए सीसि. णित्ताए दलयइ ! तएणं सा अजचंदणा अज्जा देवागंदं माहणि सयमेव पवावेइ, सयमेव मुंडावेइ, सयमेव सेहावेइ, एवं जहेव उसभदत्तो तहेब अजजचंदणाए अज्जाए इमं एथारूवं धम्मियं उवदेसं सम्म संपडिवज्जइ, तमाणाए तहगच्छइ, जाव संजमेणं