________________
રર.
भगवती ख्येया अधःसप्तम्यां भवन्ति । एवं शर्क रामभाप्रभृतिप्यपि द्विकसंयोगः स्वयमूहनीयः । एवमेव त्रिकादि संयोगा अपि यथायोग्यं सर्वर सप्लस अपि पृथिवीषु स्वयं कल्पनीयाः, इति, किन्तु 'नवर असंखेज्जाओ अमहियो भाणियव्यो, सेसं तं चेव' नवर संख्येयनैरयिकापेक्षया असंख्येयनैरयिकाणां विशेपस्तु असं. ख्यातोऽभ्यधिको भणितव्यः, शेषं तदेव-पूर्वक्तिसं ख्यातनैरयिकवदेव बोध्यम् । तदेव सूचयितुमन्तिम विकल्पमाह-'जाव सत्तगसंजोगस्स पच्छिमो आलावगो -अहवा असंखेज्जा रयणप्पभाए, असं खेजा सकरप्पभाए जाव असं खेज्जा अहे नारक रत्नप्रभा में होता है और असंख्यात नारक अधः सप्तमी पृथिवी में होते हैं । इसी तरह से शर्कराप्रभा आदि पृथिवियों में भी विकसयोग अपने आप लगा लेना चाहिये । इसी तरह से त्रिकादिसयोग भी यथायोग सर्वत्र लानों पृथिवियों में अपने आप समझना चाहिये। किन्तु (नवरं असंखेज्जाओ अमहिओ भाणियच्यो, सेसं तं चेव) संख्यात नैरपिकों के द्विकादिक संयोगों की अपेक्षा असंख्यात नैरयिकों के इन द्विकादिक संयोगों में यदि कोई विशेषता है तो वह "असंख्यात" इस पद की अधिकता को लेकर के ही है बाकी का और सब कथन यहां जैसा पहिले संख्यात नैरयिक के द्विकादिसयोगों में किया गया है वैसा ही है।
अब सूत्रकार असंख्यात नैरयिकों के सप्तक संयोग के अन्तिम आलापक को कहने के लिये (जाब सत्तगसंजोगस्त पच्छिमो आलावगो अहवा असंखेज्जा रयणप्पभाए, असं खेज्जा सकरप्पभाए जाव થાય છે અને અસંખ્યાત નારક અધસપ્તમીમાં ઉત્પન્ન થાય છે. એ જ પ્રમાણે શર્કરાદિ પૃથ્વીઓમાં પણ બ્રિકસંગ જાતે જ સમજી લે. એ જ પ્રમાણે અસંખ્યાત નારકેને ત્રિકાદિ સંગ પણ વાચકે પિતાની જાતે જ સમજી લે. આ અસંખ્યાત નારકના ત્રિકાદિ સંગેનું કથન સંખ્યાત નારકના वि याराना ४थन प्रमाणे १ सभा: " नवर असंखेज्जाओ अब्भहिओ भाणियव्वो, सेसं त चेव" ५२न्तु भv-यात नाना विहि सयोगमा સંધ્યાત નારકેના દ્રિકાદિ સંયેગો કરતાં એટલી જ વિશેષતા છે કે અહીં
સંખ્યાત” ને બદલે “અસંખ્યાત” પર મૂકવું જોઈએ બાકીનું સમસ્ત કથન સંખ્યાત નારકના કથન પ્રમાણે જ સમજવું.
હવે સૂત્રકાર અસંખ્યાત નારકેના સસકસોગનો સૌથી છેલ્લે ભંગ ५८ ४२॥ ४ छ :-" जाव सत्तकसजोगस्स पच्छिमो आलावगो-अहवा असं