________________
-
-
४५२
भगवतीमत्रे लद्धी, अलद्धी य भाणियन्या' एवं दानस्य लब्धित्रदेव यावत्-लाभस्य, भोगस्य, उपभोगस्य, वीर्यस्य च लब्धिः, अलब्धिश्च भणितव्या वक्तव्या, तत्र लामादीनामपि अलब्धयः सिद्धानामेव दानालब्धिददसेयाः, न च दानाद्यन्तरायक्षयात् केवलिनां दानादयः सर्वथा कथं न भवन्ति ? इति वाच्यम्, नेपां हि भगवतां कृतकृत्यतया प्रयोजनाभावात् तदभावसिद्धः 'वालबीरियलद्धियाणं तिन्नि नाणाइ तिन्नि अन्नाणाई भयणाए' बालवीर्यलब्धिकानाम् अमयतानां ज्ञानिनां त्रीणि ज्ञानानि, अज्ञानिनाञ्च त्रीणि अज्ञानानि भजनया भवन्ति, 'तस्स वाले अर्थात् केवल ज्ञानवाले होते हैं । 'एवं जाव वीरियस्स लद्धी अलद्धी य भाणियव्या' इसी तरहसे यावत्- लाभ, भोग, उपभोग और वीर्य इनकी लब्धिवाले और अलब्धिवाले भी कहना चाहिये । इन में लाभादिकों की अलब्धिवालोंमें सिद्धोंको लिया गया है- अतः इन्हें ज्ञानी ही जानना चाहिये और ये एक ज्ञानवाले ही होते हैं । यहां पर ऐसी आशंका नहीं करना चाहिये 'कि सिद्धों में दानादिक अन्तराय का सर्वथा क्षय हो जाता है तब (केवलियों) सिद्धों में दानादिकों का अभाव सर्वथा आप कैसे कहते हैं ?' क्योंकि वे भगवान् कृतकृत्य हो जाते हैं- इस लिये उन्हें कोई प्रयोजन नहीं रहता है अतः प्रयोजनासावात् दानादि लब्धियोंका वहाँ अभाव सिद्ध होता है। 'बालवीरियलद्धिया णं तिन्नि नाणाई तिन्नि अन्नाणाई भयणाए' जो बालवीर्यलब्धिवाले जीव होते हैं- वे ज्ञानी भी होते हैं और
-ज्ञान-ये ज्ञानपाडाय छ ' एवं जाव चीरियलद्धी अलद्धीय भाणियव्वा'
એજ રીતે – ચાવત - લાભ, ભેગ, ઉપભેગ, વીર્ય તેની અલબ્ધિ અને લબ્ધિવાળાના વિષયમાં પણ સમજવું તેમાં લાભાદિકની અલબ્ધિવાળાઓમાં સિદ્ધોને ગણવામાં આવ્યા છે એટલે તેમને જ્ઞાની જ જાણવા અને તે એક જ જ્ઞાનવાળા હોય છે. અહીં એવી શંકા ન કરવી કે સિદ્ધોમાં દાનાન્તરાયને સર્વથા નાશ થઇ જાય છે. ત્યારે (કેવળયો) સિદ્ધોમાં દાનાદિનો સર્વથા અભાવ આપ કેવી રીતે કહે છે. કારણકે તેઓ કૃતકૃત્ય થઈ જાય છે. એટલે તેઓને કેઈ પ્રયોજન રહેતું નથી એટલે પ્રજનને समाप पाथी हानसधियाना मला पण सिद्ध थाय छ 'वालबीरियलद्धियाणं तिन्नि नाणाई तिन्नि अन्नाणाई भयणाए' मालवीय या डाय छे. તે જ્ઞાની પણ હોય છે અને અજ્ઞાની પણ હોય છે અને જે જ્ઞાની હોય છે. તેમાં