________________
६६८
भगवतीने छाया-असंतृतः खलु भदन्त ! अनगारः वाह्यान् पुद्गलान् अपर्यादाय प्रभुः एकवर्णम् एकरूपं विकुर्वितुम् ? नायमर्थः समर्थः, असंवृतः खल भदन्त ! अनगारः वाद्यान् पुद्गलान् पर्यादाय प्रभुः एकवर्णम् एकरूपं विकुर्वितुम् ? इन्त, प्रभुः। स भदन्त ! किम् इहगतान् पुद्गलान् पर्यादाय विकुर्वति, तत्रगतान् ,
__प्रमत्तसाधुवक्तव्यता
'अस वुडेणं भंते ! अणगारे' इत्यादि । सूत्रार्थ-(असचुडेणं भंते ! अणगारे चाहिरए पोग्गले अपरिया इत्ता पभू एगवन्नं एगरूवं विउवित्तए) हे भदन्त ! अस वृत अनगार प्रमत्त साधु बाहर के पुद्गलोंको ग्रहण किये विना एकवर्णवाले रूपकी विकुर्वणा कर सकता है क्या ? (णो इणढे समहे) हे गौतम ! यह अर्थ समर्थ नहीं है । (अम वुडे णं भंते ? अणगारे वाहिरए पोग्गले परियाइत्ता पभू एगवण एगरूवं जाव) हे भदन्त ! असंवृत अनगार बाहरके पुद्गलोंको ग्रहण करके एकवर्णवाले एकरूपकी विकुर्वणा कर सकता है क्या ? (हंतापभू) हां गौतम ! ऐसा वह कर सकता है । ( से भते ! किं इहगए पोग्गले परियाइत्ता विउब्बइ, तत्थगए पोग्गले परियाइत्ता विउव्वद अण्णत्थगए
પ્રમત્ત સાધુની વકતવ્યતા'असंखुडे णं भंते ! अणगारे' त्याह
सूत्राय- 'असंवुढे णं भंते ! अणगारे वाहिरए पोग्गले अपरियाइत्ता पभू एगवन्नं एगवं विउवित्तए ?) हे महत! म त मागार (प्रमत्त साधु) બહારના પુગલોને ગ્રહણ કર્યા વિના શુ એક વર્ણવાળા એક રૂપની વિદુર્વણુ કરી श: छे ? (णो इणट्टे समरे) गौतम ! मे सलवी शतु नथी (असंवुडे णं भंते ! अणगारे बाहिरए पोग्गले परियाइत्ता पभू एगवण्णं एगरूव जाव) હે ભદન્ત ! અસંવૃત અણગાર શું બહારના પુદ્ગલેને ગ્રહણ કરીને એક વર્ણવાળા २४ ३५नी विशु श श छे मरे।? (ता, पभ) है, गौतम! माय
गाने मय ४ीन ते मे ४१ छे. (से भंते ! किं इहगए पोग्गले परियाइत्ता विउच्चइ, तत्थगए पोग्गले परियाइत्ता विउन्बइ, अण्णत्थगए पोग्गले परियाइत्ता विउवा ?) -त! ते मस वृत मा२ | मनुष्यati રહેલા પુદ્ગલેને ગ્રહણ કરીને વિદુર્વણું કરે છે? કે ત્યાં રહેલા (વિકુર્વણા કરીને જ્યાં જવાનું હોય તે ક્ષેત્રના) પુદગલેને ગ્રહણ કરી વિમુર્વણું કરે છે? કે તે અને સ્થાને સિવાયના કોઈ
