________________
भगवती सूत्रे
४९८
•
भगवद्वाक्यं समर्थयन आह- 'सेवं भंते ! सेवं भते ! त्ति' हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेव, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सत्यमेवेत्याशयः ॥ १ ॥ इति श्री विश्वविख्यात - जगद्वल्लभ - प्रसिद्धवाचक - पञ्चदशभापाकलित-ललितकलापालापक- प्रविशुद्ध - गद्यपद्यनेकग्रंथनिर्मापक- वादिमानमर्दक-श्रीशाहच्छत्रपति - कोल्हापुरराज- प्रदत्त "जैनशास्त्राचार्य" पदभूषितकोल्हापुर राजगुरु - बालब्रह्मचारि - जैनशास्त्राचार्य - जैनधर्मदिवाकर - पूज्यश्री - घासीलालवतिविरचितायां "श्री भगवतीमुत्रस्य" प्रमेयचन्द्रिकाख्यायां व्याख्यायां सप्तमशतकस्य चतुर्थीदेशकः समाप्तः ||७ - ४॥
**
ऐसा सिद्धान्त है । अब अन्तमें गौतम भगवान् के वाक्यको समर्थित करते हुए कहते हैं ' सेवं भंते! सेवं भंते! त्ति ' हे भदन्त ! आपका कहना सर्वथा सत्य ही है- हे भदन्त ! आपका कहना सर्वथा सत्य ही है || सू० १ ॥
जैनाचार्य श्री घासीलालजी महाराजकृत 'भगवती सूत्र' की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्या के सप्तम शतकका चतुर्थ उद्देशक समाप्त ॥ ७-४॥
*
કરી શકે છે. બે ક્રિયાઓ એક સાથે થતી નથી, એવા સિદ્ધાંત છે. ઉદ્દેશકને અંતે गौतम स्वाभी भड्डावार प्रभुना वयनाने प्रभाशुभूत गाने
' सेवं भंते ! सेवं
-
भंते ! त्ति ' ' हे अहन्त ! या विषयने अनुसक्षीने आये ने उछु ते सर्वथा सत्य छे. હે ભદ્દન્ત ! આપની વાત ખિલકુલ સત્ય છે', આ પ્રમાણે કહીને ભગવાન મહાવીરને નમસ્કાર કરીને ગૌતમ સ્વામી પેાતાને સ્થાને વિરાજમાન થઇ ગયા. પ્રસ. ૧૫
વ દા
જૈનાચાર્ય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજકૃત ‘ભગવતી’ સૂત્રની પ્રમેયાદ્રિકા વ્યાખ્યાના સાતમા શતકના ચેાથા ઉદ્દેશક સમાપ્ત ૫૭૪ા