________________
प्रमेयचन्द्रिकाटीका श.६ उ.१० म.२ जीवस्वरूपनिरूपणम् सर्वलोकेऽपि च सर्वजीवानां न कोऽपि पुरुषः सुखं दुःखं वा बहिः ।नप्कास्य पिण्डाकारतया शक्नुयात् उपदर्शयितुम् ॥१० १॥
जीववक्तव्यता मूलम्-'जीवे णं भंते ! जीवे, जीवे जीवे ? गोयमा! जीवे, ताव नियमा जीवे, जीवेवि नियमा जीवे ! जीवे णं भंते ! नेरइए, नेरइए जीवे ? गोयमा ! नेरइए ताव नियमा जीवे. जीवे पुण सिय नेरइए, सिय अनेरईए। जीवेणं भंते ! असुरकुमारे, असुरकुमारे जीवे ? गोयमा! असुरकुमारे ताव नियमा जीवे, जीवे पुण सिय असुरकुमारे, सिय णो असुरकुमारे। एवं दंडओ भाणियवो जोव-वेमाणियाणं । जीवइ भंते ! जीवे, जीवे जीवइ गोयमा ! जीवइ ताव नियमा जीवे, जीव पुण सिय जीवइ, सिय णो जीवइ ।जीवइ भंते ! नेरइए, नेरइए जीवई ? गोयमा ! नेरइए ताव नियमा जीवइ जीवइ पुण सिय नेरइए, सियअनेरइए । एवं दंडओ णेयवो जाव-वेमाणियाणं । भव सिद्धिए णं भंते ! नेरइए, नेरइए भवसिद्धिए ? गोयमा ! भवसिद्धिए सिय नेरइए, सिय अनेरइए, नेरइए वि य सिय भवसिद्धिए, सियअभवसिद्धिए एवं दंडओ जाव-वेमाणियाणं ।२।
इसी तरह से हे गौतम ! समस्त लोकवर्ती समस्त जीवों के मुख दुःख को भी कोइ, भी पुरुष बदरिका की गुठली आदि जितना भी याहर निकाल कर पिण्डाकार रूप से दिखलानेके लिये समर्थ नहीं हो सकता है ॥सू० १॥
जॉच उवट सेत्तए। गौतम ! मे ते समस्त सभा २७। समस्त वाना સુખ અને દુઃખને પણ બેરના ઠળિયા જેટલા પ્રમાણમા પણ બહાર કાઢીને પિડાકાર રૂપે બતાવવાને કોઈપણ વ્યકિત સમર્થ હોતી નથી સૂ. ૧.