________________
সন্ধিা ০ ৭ ০২০ ০ং প্রথলিমু नेयब्यो एसो चि' यथा प्रथमः उद्देशका प्रतिपादितः, तथा एषोऽपि दशसोदेशका ज्ञातव्या वक्तव्यः, 'णवरं-दिमा भाणियच्या ' नवरं चन्द्रमसौ भणितव्योः, विशेषः पुनरेतावानेव यद् दशमोद्देशकः चन्द्रामिलापेन पञ्चमशतकस्य मथमोद्देशकगत सूर्यवर्णनघच्चन्द्रवर्णनपरतया विज्ञेयः ।
तथा च चन्द्रविषयकाभिलापकाकारश्चेन्थम्-' तस्मिन् काले, तस्मिन् समये चम्पा नाम नगरी आसीत् , वर्णका स्वामी समवस्मृतः यावत्-पर्पत् प्रतिगता, तस्मिन् नाम की नगरी थी (जहा पटमिल्लो उद्देसओ तहा नेयधो एसो वि) जिस प्रकार से प्रथम उद्देशक प्रतिपादिन हुआ है उसी तरह से यह दशवां उद्देशक भी जानना चाहिये (णवरं चंदिमा भाणियवा) यहाँ यही केवल विशेष है कि पांचवें शतक में जिस तरह से प्रथम उद्देशक कहा गया है उसी तरह ले यह उद्देशक चन्द्रमा के अभिलाप से कहलेना चाहिये
तथा च-चन्द्रविषयक अभिलाप का आधार इस प्रकार से है (तस्मिन् काले तस्मिन् समये चंपा नाम नगरी आसीत्, वर्णकः तस्यां चंपाया नगर्या पूर्णभद्रं नाम उद्यानं आसीत् वर्णकः इत्यादि-उल काल છે, એ જ પ્રમાણે આ ઉદ્દેશક પણ સમજો. પણ વિશેષતા જ છે કે, એટલી मा देशमा 'सूर्यनीया 'यन्द्रमा' ४९३ नये.
ટીકા-નવમાં ઉદ્દેશકના છેલ્લા સૂત્રમાં દેવેનું કથન કરવામાં આવ્યું છે. ચન્દ્રમા પણ તિષિક દેવ ગણાય છે. તેથી સૂત્રકારે આ સૂત્રમાં ચન્દ્રમાનું નિરૂપણું નીચેના પ્રશ્નોત્તરે દ્વારા કર્યું છે–
___" तेणं कालेणं तेणं समएणं" ते अणे म त समये “चंपा नाम नयरी होत्था" या नामे नगरी ती “जहा पढमिल्लो उद्देसओ तहा नेयन्दो एसो वि" रीत पडत देशन प्रतिपान ४२वामां गायु छ, १ प्रभारी मा समां देशd 4 प्रतिपादन ४२ नये. “णवर दिमा भाणियव्वा " मी त मेरसी विशेषता छ , यांच्या शतना ५९स ઉદ્દેશકમાં જે આલાપ આપ્યા છે, તે આલાપકેમાં “સૂર્યને બદલે “ચન્દ્રમા શબ્દ વાપરીને પ્રશ્નોત્તરનું કથન થવું જોઈએ.
यन्द्र विषय मासापानी श्यना मारनी थशे-( तस्मिन् काले तस्मिन् समये चपा नाम नगरी आसोत, वर्णकः तस्यां च पायां नगर्या पूर्णभद्र भाम ज्यानं आसीत् वर्णकः ) त्याहि तेणे भने समये या नामे
