________________
सुघाटोका स्था०५३०२१०२७ भावप्रबुद्धस्य कारणेसति आमानतिक्रमणतानि० १४१ छाया-अर्थ वा हेतुं वा श्रमणीनां विरहिते कथयतः ।
मृच्छया विपतितायाः कल्पते ग्रहणं परिज्ञया ॥ इति । .. अयमर्थः-संस्तारकस्य अर्थम् उद्देश्य हेतु कारणं वा कथयता उपदिशतो निर्ग्रन्थस्य पुरतो मूर्च्छया निपतितायाः निन्थ्याः श्रमणीनां विरहिते सति परिज्ञायाम् अनशने ग्रहणं कल्पते इति । अथवा-अर्थजाताम्-अर्थः पतिचौरादेः कार्य प्रयोजनमिति यावत् जातो यतः सा तथा ताम्-पतिचौरादिना संयमाचाल्यमानामित्यर्थः । उक्त चात्र___ " अट्ठोत्तिजीए कज्जं, संजय एस अट्ठजायाउ ।
तं पुण संजमभावा चालिज्जतं समवलंब ॥३॥" छाया-अर्थ इति यस्याः कार्य संजातम् एषा अर्थजाता तु ।
तो पुनः संयमभावाचाल्यमानां समवलम्बः ॥१॥ इति । इसका भाव ऐसाहै-संस्तारकके (अनशन) प्रयोजनको अथवा कारणको कहते हुए, उपदेश देते हुए, निग्रन्थके समक्ष यदि कोई यावज्जीव भक्तप्रत्याख्यानवाली साध्वी गिर पडी हो और उस समय वहां अन्य साध्वियां न हो तो ऐसी अवस्थामें साधुका उसे सहारा देना दोषावह नहीं है अथवा-जब वह अर्थजाता हो, पति अथवा चोर आदि जिसे संयमसे चलायमान कर रहे हो । कहाभी है -
"अहो त्ति जीए कज्ज" इत्यादि ।
जिसे पति अथवा चोर आदिका भय उपस्थित हो गया हो, इस स्थितिमें जो साध्वी आगई हो ऐसी वह अर्थजाता साध्वी है। इस तरह
અથવા કેઈ સાધીએ આજીવન અનશનવ્રત અંગીકાર કર્યું હોય, અને શારીરિક અશકિતને કારણે તેઓ પડી જાય તે ત્યાં અન્ય સાધ્વીઓ હાજર ન હોય એવી પરિસ્થિતિમાં તેમને સહારે દેનાર સાધુ જિનાજ્ઞાને વિરાધક ગણાતું નથી. અથવા જ્યારે તે સાધ્વીજી અર્થાતા હેય (જેને પતિ અથવા ચાર આદિ સંયમથી ચલાયમાન કરી રહ્યા હોય એવી સાઠવીને અજાતા કહે છે) ત્યારે તેને સહારે દેનાર સાધુ પણ જિનાજ્ઞાને વિરાધક ગણાતું નથી. ४ ५ छ है “ अट्ठो ति जीए कजं " त्याह
જેને પતિ અને ચોર આદિને ભય, ઉપસ્થિત થયો હોય એવી પરિ સ્થિતિમાં મૂકાયેલા સાધવીને અહીં અર્થ જાતા સાઠવી કહેવામાં આવેલ છે.
