________________
सुधा टीका स्था० १ उ० १ सू० १५ वेदनास्वरूपनिरूपणम वेदनमत्यक्षसिद्धत्वात् , अन्यत्रात्मनि तु तज्जनितकार्यानुमेयत्वात् , बागमस्य च 'एगे संवरे' इत्यादिरूपस्य तत्प्रतिपादकस्य प्रदर्शितत्वाच्च संवरोऽस्तीति विश्वसितव्यम् ॥ सू०१४ ॥
अयोग्यवस्थारूपे संवरविशेषे च कर्मणां वेदनैव भवति, नबन्धः इति वेदनायाः स्वरूपमाह
मूलम् ---एगा वेयणा ॥ सू० १५ ॥ छाया-एका वेदना ॥ १५॥ व्याख्या-वेदना-वेदनं वेदना-स्वमावेन उदीरणाकरणेन वा उदयावलिकासे निष्पादित विशुद्ध अध्यवसाय रूप मानी जाती है वही संवर है
और यह संवर स्वात्मा में स्वसंवेदन प्रत्यक्ष से सिद्ध होता है और परकीय आत्मा में यह संवर अपने द्वारा जनित कार्य से अनुमेय होता है।" एगे संवरे" इत्यादि रूप से आगम में इसका प्रतिपादन होने से आगम भी इसका समर्थक है अतः इन प्रमाणों द्वारा संवर की सिद्धि होने से वह ऐसा विश्वास करना चाहिये । सू०१४॥
जब जीव की अवस्था अयोगीरूप होती है तब उस संवर विशेषरूप अयोगी अवस्था में कर्मों की वेदना ही होती है कर्मबन्ध नहीं होता है इसीलिये यहां वेदना के स्वरूप का कथन किया जाता है।
'एगा वेषणा' इत्यादि ॥१५॥
मूलार्थ-वेदना एक है । १५॥ પરિણતિ થાય છે. જે પરિણતિને ગુપ્તિ, સમિતિ આદિ દ્વારા નિષ્પાદિત (જનિત) શુદ્ધ અધ્યવસાયરૂપ માનવામાં આવે છે, એ જ સંવર છે અને સ્વાત્મામાં સ્વસંવેદન પ્રત્યક્ષ વડે તે સંવરને સદ્ભાવ સિદ્ધ થાય છે અને અન્યના આત્મામાં આ સંવર પિતાના દ્વારા જનિત કાર્યથી અનુમેય (અનુभान ४३१ शय मेव।) डाय छे. " एगे संवरे” त्याचे भागभां તેનું પ્રતિપાદન થયેલું હોવાથી આગમ પણ તેના સમર્થક છે. આ રીતે આ પ્રમાણે દ્વારા સંવરનું અસ્તિત્વ સિદ્ધ થતું હોવાથી તે છે, એવો વિશ્વાસ રાખવું જોઈએ. સૂ૦૧૪ છે
જ્યારે જીવની અવસ્થા અાગીરૂપ થઈ જાય છે ત્યારે તે સંવર વિશેષ રૂપ અગી અવસ્થામાં કર્મોનું વેદન જ થાય છે-કર્મબંધ થતો નથી. તેથી वे सूत्रा२ वनानी ५३५९४२ छ-“एगा वेयणा" त्या ॥ १५ ॥
સૂત્રાર્થ–વેદના એક છે. ૧૫ છે
