________________
सूत्रकृताङ्गस्त्रे
१८६
सूप - जेहिं नारीण संजोगा पूर्येणा पिट्टेओ कया । सव्वमेयं निराकिंच्चा ते ठिया सुसमाहिए ॥१७॥ 2 छाया -- बैनरीणां संयोगाः पूजना पृष्ठः कृताः । सर्वमेतन्निराकृत्य ते स्थिताः सुसमाधिना ॥ १७ ॥
पुरुष तभी • तक सन्मार्ग पर आरूढ रहता है, तभी तक इन्द्रियों फो काबू में रख पाता है, तभी तक लज्जाशील रहा है और तभी तक विनय का अवलम्बन (आधार) देता है, जब तक मोहरूपी धनुष्य को खींच कर छोडे हुए, श्रवणवण को प्राप्त हुए, नीले पंखवाले, धैर्य को नष्ट करनेवाले स्त्रियों के दृष्टिक्षण हृदय में नहीं लगते हैं ॥१॥
इस प्रकार इस गाथा का अभिप्राय यही है कि नारियां वैतरणी 'नदी के समान दुस्तर हैं ॥ १६ ॥
"
शब्दार्थ - 'जेहि-यैः ' जिन पुरुषोंने 'नारीण संजोगा-नारीणां 'संयोगा' स्त्रियोंका संबंध 'दूधना-पूजना' और काशृंगारको 'पिडओ कया - पृष्ठतः कृताः' छोड दिया है 'ते-ते' वे पुरुष एवं सव्वं निराकिच्चा - एतत् सर्व निराकृत्य' समस्त उपसर्गों को दूर करके 'सुसमाहिए - सुसमाधिना' प्रसन्न चिन्त होकर 'हिया - स्थिताः' रहते हैं. ॥१७॥
પુરુષ ત્યાં સુધી જ સન્માર્ગ પર આરૂઢ રહે છે-ત્યાં સુધી જ · ઇન્દ્રિયા કાબૂમાં રાખી શકે છે, ત્યાં સુધી જ લજ્જાશીલ રહે છે અને ત્યાં સુધી જ વિનયનું અવલંબન (આધાર) લે છે કે જ્યાં સુધી ભવાં રૂપી ધનુષને ખે’ચીને છેાડેલાં, શ્રવણુપથ પર અગ્રેસર થતાં, નીલ પાખવાળાં, ધૈ ને નષ્ટ કરનારા સ્ત્રીઓનાં દૃષ્ટિખાણા તેના હૃદયને ઘાયલ કરતાં નથી.’
આ ગાથા દ્વારા સૂત્રકાર એ વાતનું સમર્થન કરે છે કે આની આસક્તિના ત્યાગ કરવાનુ` કાય વૈતરણી નદીને પાર કરવા જેવું દુષ્કર છે. ૧૬
शफ़्टार्थे–जेहि-यैः' ? ५३षे मे 'नारीणसंजोता - नारीणां संयोगाः स्त्रियांना सध 'पूयणा-पूजना' भने अमश्रृंगारते 'दिओ कया- पृष्ठतः कृताः - छोडी हीघो 'छे, 'वे-वे' ते ३षा 'एयं सव्यं - निरा किच्चा - एतत् सर्वं निराकृत्य' - अधा ४ उपसगनि दूर उरीने 'सुसमाहिए - सुसमाधिना' प्रसन्न चित्त थर्धने 'हिया - स्थिताः' २३ छेः ॥१७॥
