________________
६०२
आवारातसूत्रे
यद्येवं ततः किं कर्तव्यमित्याह - " अहो य राओ य" इत्यादि ।
मूलम् - अहो अ राओ य जयमाणे धीरे सया आगयपण्णाणे पत्ते वहिया पास अप्पमत्ते सया परिकमिज्जासि - तिवेमि । सू१०। ॥ पदमो उसो समत्तो ॥ ४-१ ॥
छाया - अश्व रात्रि च यतमानो धीरः सदा आगतप्रज्ञानः प्रमत्तान् वहिः पश्य, अप्रमत्तः सदा पराक्रमेथाः, इति ब्रवीमि ॥ १० ॥
॥ प्रथम उद्देशः समाप्तः ॥
टीका -- अहश्च रात्रिं च = अहर्निशं यतमानः = मोक्षप्राप्तये समुद्युक्ता, धीरः= मिथ्यादृष्टिभिः संसर्गादिना स्थापितेऽपि मिथ्यात्वे विशुद्धिपरिणामधारामनवरु
जो प्राणी इस समकित के लाभ से वंचित रहता है वह अनन्त काल तक अनन्न वार माता-पिता के साथ 'ये मेरे माता-पिता हैं, मैं इनका पुत्र हॅू' इस प्रकारका संबंध करता है, और अन्नमें मृत्युका ग्रास बनकर एकेन्द्रियादिक कुयोनियों में भ्रमण करता है ।
अथवा शब्दादिविषयों में आसक्ति धारण कर अनन्तवार एकेन्द्रियादिक पर्यायों में उत्पन्न होता रहता है, तथा वहांके अनन्त कष्टों को सहन करता रहता है। अर्थात् - असम्यक्त्वी जीव संसार के दुःखसे कभी भी छुटकारा कहीं पाता ॥ सू० ९ ॥
अगर ऐसा हो तो क्या करना चाहिये ? सो कहते है- 'अहो य राओ य' इत्यादि ।
जम्बू ! तुम अहर्निश मोक्षप्राप्ति के लिये प्रयत्नशील बनो, और धीर वीर वन कर सदा उत्तरोत्तर हेयोपादेयके विवेक से विशिष्ट જે પ્રાણી આ સમકિતના લાભથી વંચિત રહે છે તે અનંતકાળસુધી जनती वार भाता-पितानी भाये - भा भारा भाता-पिता छे, हुं भनो पुत्र छु' આ પ્રકારના સ ખ ધ કરે છે, અને છેવટના મરીને એકેન્દ્રિયાકિ યાનિએમા ભ્રમણ કરે છે અથવા શબ્દ આદિ વિષયોમાં આસક્તિ ધારણ કરી અનંતીવાર એકેન્દ્રિયાક્રિક પર્યાયામા ઉત્પન્ન થાય છે, તથા ત્યાના અનત દુઃખોને સહન કરતા રહે છે. અર્થાત્ અસમ્યક્ત્વી જીવ સંસારના દુઃખાથી કયારે પણ છુટતા નથી, ાસૢા
ले या भ्रमाचे ेतो झुं खुले मे ? ते उडे - अहो च राओ यहत्यादि હે જમ્બુ'તમે અહર્નિશ મોક્ષપ્રાપ્તિને માટે પ્રયત્નશીલ અને, અને ધીર વીર બનીને ડુમેશાં ઉત્તરાત્તર હેયોપાદેયના વિવેકથી વિશિષ્ટ અીને અસયમી
