________________
आंधारात वनस्पतिशस्त्र वनस्पतिकायोपमर्दकं द्रव्यमावशस्त्रं समारमते व्यापारयति । अन्येषा वनस्पतिशस्त्रं समारम्भयति । अन्यान या वनस्पतिशस्त्रं समारममाणान् समनुजानातिन अनुमोदयति ।
तत्-चनस्पतिकायसमारम्म, तस्य बनस्पतिसमारम्म कुर्वतः कायितुः अनुमोदयितुश्च अहिताय भवति । तथा-तत् । तस्य अबोधयेसम्पत्वालामाय भवति । || सू० ६ ॥
येन तु तीर्थङ्करादिसमोपे वनस्पतिकायस्वरूपं परिज्ञावं, स एवं विभावयतीत्याइ-'से तं.' इत्यादि।
से तं संबुज्झमाणे आयाणीयं समुद्राय सोचा खलु भगवओ भण
इस प्रकार जीवन को सुखी बनाने का अभिलापी वह पुरुप वनस्पतिकाय को हिंसा करनेवाले द्रव्य और भावशस्त्र का स्वयं उपयोग करता है, दूसरों से उपयोग कराता है और वनस्पतिशस्त्र का उपयोग करने वाले दूसरों का अनुमोदन करता है ।
__ वनस्पतिकाय का वह आरंभ, आरंभ करने वाले, कराने वाले और अनुमोदन करने वाले के अहित के लिए होता है और सम्यक्त्व की अप्राप्ति का कारण बनता है । सू० ६ ॥
तीर्थकर आदि के निकट वनस्पतिकाय का स्वरूप जिसने जान लिया है, वह इस प्रकार विचार करता है-'सेतं.' इत्यादि।
मूलार्थ-वह पुरुष भगवान् या अनगारों से सुनकर समझ-बूझकर संयम
એ પ્રમાણે જીવનને સુખી બનાવવાના અભિલાષી તે પુરુષ વનસ્પતિકાયની હિંસા કરવાવાળા દ્રવ્ય અને ભાવ શસ્ત્રને સ્વયં ઉપયોગ કરે છે, બીજા પાસે ઉપયોગ કરાવે છે અને વનસ્પતિશાસ્ત્રને ઉપયોગ કરવાવાળા બીજને અનુમોદન આપે છે.
વનસ્પતિકાયને આ આરંભ, આરંભ કરવાવાળાને, કરાવવાવાળાને અને અનુમોદન ४२वापान महित भाटे छ भने सभ्यत्पनी मास्तिन २५ मन छ. ॥ सू०६ ॥
તીર્થકર આદિના સમીપે વનસ્પતિકાયનું સ્વરૂપ જેણે જાણી લીધું છે. તે આ प्रभारी वियार ४२ छ-'से तं.' याह.
મૂલાથ–તે પુરુષ ભગવાન અથવા અણગારો પાસેથી સાંભળી-સમજી-બુઝીને
