________________
५५५
-
आचारचिन्तामणि-टीका अध्य.१ उ. ४ मू. २ अग्निकायखेदनः उक्तमथै दृढीकर्तु विपर्ययेण पुनः कथयति-'योऽशसस्य खेदज्ञः स दीर्घलोकशस्त्रस्य खेदज्ञः' इति, व्याख्या पूर्ववत् । ॥ सू० २ ॥
॥शखद्वारम् ॥ ननु येन शवेग वहिः खिद्यते, तद् केन दृष्टम् ? अपि चाशस्त्रं संयमस्वरूपमिति केन दृष्टम् ?, इति जिज्ञासायामाह-'वीरेहि'. इत्यादि ।
मूलम् - वीरेहिं एप अभिभूय दिडं, संजएहिं सया जएहिं सया अप्पमत्तेहिं ॥५०३॥
छायावीरैः एतद् अभिभूय दृष्टम् , संयतैः सदा यतैः सदा अप्रमत्तैः ॥१०३॥
इसी बात को दृढ करने के उद्देश्य से पुनः अन्यरूप से कहते हैं कि-जो अशस्त्र (संयम) के खेद को जानता है वह दीर्घलोकशस्त्र के खेद को जानता है । इस की व्याख्या पहले के समान हो समझनी चाहिए ।। सू० २॥
शस्त्रद्वारशंका होती है कि जिस शस्त्र से अग्नि को खेद होता है वह किस ने देखा है और संयमरूप अशस्त्र किस ने देखा है ? इसके उत्तर में कहते हैं:'वीरेहि'. इत्यादि।
मलार्थ-परिपह उपसर्ग आदि को जीतनेवाले संयत सदा यतनावान् और सदा अप्रमत्त रहने वाले वीर पुरुपों ने यह देखा है ।। सू० ३ ॥
આ વાતને દઢ કરવાના ઉદ્દેશથી ફરી બીજા રૂપથી કહે છે કે-જે અશસ્ત્ર (સંયમ)ના દિને જાણે છે તે દીધલેકશસ્ત્રના ખેદને જાણે છે. તેની વ્યાખ્યા પ્રથમ કહેલી છે તે પ્રમાણે સમજવી જોઈએ. (સૂ. ૨)
शसारશંકા થાય છે કે જે શસ્ત્રથી અગ્નિને ખેદ થાય છે તે તેણે જોયું છે ? અને संयम५ अशोरी युछे १ तेना तिरमा छ:-'वीरेहि'. त्याहि,
મૂલાથ–પરીષહ-ઉપસર્ગ આદિને જીતવાવાળા, સંતસંયમી સદા યતનાવાનું અને સદા અપ્રમત્ત રહેવાવાળા વીરપુરુષોએ તે જોયું છે. (સૂ. ૩)
