________________
-
-
आचारचिन्तामणि-टीका अध्य.१ उ. ४ सू. २ अग्निकायखेदज्ञः उक्तमर्थ दृढीकर्तुं विपर्ययेण पुनः कथयति-'योऽशसस्य खेदज्ञः स दीर्घलोकशस्त्रस्य खेदज्ञः' इति, व्याख्या पूर्ववत् । ॥ सू० २॥
' ॥ शस्त्रद्वारम् ॥ ननु येन शस्त्रेण वह्निः खिद्यते, तत् केन दृष्टम् ? अपि चाशवं संयमस्वरूपमिति केन दृष्टम् १, इति जिज्ञासायामाह-वीरेहिं '. इत्यादि ।
वीरेहिं एप अभिभूय दिलं, संजएहि सया जएहिं सया अप्पमत्तेहि ।।०३।।
छायावीरैः एतद् अभिभूय दृष्टम् , संयतैः सदा यतैः सदा अप्रमत्तैः ॥ सू०३।।
इसी बात को दृढ करने के उद्देश्य से पुनः अन्यरूप से कहते हैं कि-जो अशल (संयम) के खेद को जानता है वह दीर्घलोकशन के खेद को जानता है । इस की व्याख्या पहले के समान ही समझनी चाहिए ।। सू० २ ॥
शंका होती है कि जिस शस्त्र से अग्नि को खेद होता है वह किस ने देखा है और संयमरूप अशस्त्र किस ने देखा है ? इसके उत्तर में कहते हैं:'वीरेहि'. इत्यादि।
मला-परिवह उपसर्ग आदि को जीतनेवाले संयत सदा यतनावान् और सदा अप्रमत्त रहने वाले वीर पुरुषों ने यह देखा है ।। सू० ३ ॥
આ વાતને દઢ કરવાના ઉદ્દેશથી ફરી બીજા રૂપથી કહે છે કે-જે અશસ્ત્ર (સંયમ)ના ખેદને જાણે છે તે દીર્ઘલકશાસ્ત્રના ખેદને જાણે છે. તેની વ્યાખ્યા પ્રથમ કહેલી છે તે પ્રમાણે સમજવી જોઈએ. (સૂ. ૨)
શસ્ત્રદ્વાર શંકા થાય છે કે જે શરૂથી અગ્નિને ખેદ થાય છે તે કેણે જોયું છે અને संयभर ५ स य नयु छ १ तेन तरमा ४ छ:-'वीरेहि'. त्याहि.
મૂલાથ–પરીષહ-ઉપસર્ગ આદિને જીતવાવાળા, સંયત-સંયમી સદા યતનાવાનું અને સદા અપ્રમત્ત રહેવાવાળા વીરપુરૂએ તે જોયું છે. (. ૩)
