________________
સમાધિ મરણ
તું જહા દવઓ ખિત્તઓ કાલઓ ભાવઓ, દવઓ ણં મિચ્છત્ત કારણાઈ પચ્ચક્ખામિ, સમ્મત્ત કારણાઈ ઉવસંપામિ, નો મે કપ્પઈ અજ્જપ્પભિઈ અન્નઉત્થિએ વા અન્નઉત્થિઅ દેવયાણ વા અન્નઉત્થિઅ પરિગૃહિઆણિ વા અરિહંત ચેઈઆણિ વંદિત્તએ વા નમંસિત્તએ વા પુબ્વિ અણાલેત્તર્ણ આલવિતએ વા સંલવિત્તએ વા, તેસિં અસણં વા પાણં વા ખાઈમ વા સાઈમેં વા દાઉં વા અણુપ્પયાઉં વા (તિવિહં તિવિહેણું) ખિત્તઓણં ઈત્યં વા અન્નત્યં વા કાલઓણં જાવજ્જીવાએ ભાવઓણં જાવ ગહેણં ન ગહિજ્જામિ જાવ છલેણું છલિામિ જાવ સંનિવાએણં ન સંનિવિજ્ઝામિ જાવ અત્રેણ વા કેણઈ રોગાયકાઈણા એસ પરિણામો ન પરિવડઈ તાવ મે એઅં સમ્મĒસણું, નન્નત્થ રાયાભિઓગેણં ગણાભિઓગેણં, બલાભિઓગેણં, દેવયાભિઓગેણં ગુરૂ નિગહેણં વિત્તિકંતારેણ વોસિરામિ.
અરિહંતો મહ દેવો, જાવજીવં સુસાહણો ગુરૂણો, જિણ પન્નતં તત્ત, ઈઅ સમ્મત્ત મએ ગહિઅં.
૧૩૩
(પ્રાચીન સામાચારીમાં સ્પષ્ટ શબ્દો છે સાધુને માત્ર ‘અરિહંતો મહ દેવો’ લેવું પરંતુ શ્રાવકને સમ્યક્ત્વ દંડક ઉચ્ચારવું.)
(૧) સ્થૂલ પ્રાણાતિપાત વિરમણ વ્રત · નિરઅપરાધી ત્રસ જીવને સંકલ્પીને, જાણી જોઈને હણવાની બુદ્ધિએ હણીશ નહીં. (આ ભવ કે ભવાંતરમાં મેં મન-વચન-કાયાથી જે હિંસા કરી હોય તે મારું પાપ મિથ્યા થાઓ. ‘મિચ્છા મિ દુક્કડમ્’. હવે પછી સ્થૂલ હિંસાનો હું ત્યાગ કરૂં છું.)
નમો અરિહંતાણં (૧) નમો સિદ્ધાણં (૨) નમો આયરિયાણં (૩) નમો ઉવજ્ઝાયાણં (૪) નમો લોએ સવ્વ સાહણ (૫) એસો પંચ નમુક્કારો (૬) સવ્વ પાવપ્પણાસણો (૭) મંગલાણં ય સન્વેસિં, પઢમં હવઈ મંગલ (૮)
અહ× ભંતે ! તુમ્હાણું સમીવે થુલગ પાણાઈવાય સંકપ્પઓ નિરવરાહ નિરવેક્ખ પચ્ચક્ખામિ જાવજીવાએ (જાવઅહાગહિયભંગેણં) વિહં તિવિહેણું મણેણં વાયાએ કાએણં ન કરેમિ ન કારવેમિ તસ્સ ભંતે પડિક્કમામિ નિંદામિ ગરિહામિ અપ્પાણં વોસિરામિ.
(૨) સ્થૂલ મૃષાવાદ વિરમણ વ્રત : આ ભવમાં કે ભવાંતરમાં હું જે કાંઈ જુઠું બોલેલ હોઉં, બોલાવેલ હોય કે બોલનારની અનુમોદના કરી હોય તે મારું
