________________
સમાધિ મરણ
૧૦૯
નનામી અથવા પાલખી (માંડવી). જે હોય તેને જરીયન કપડા વગેરેથી સારી
રીતે શણગારવી. જ મૃતકને સારી રીતે નનામી કે પાલખીમાં બાંધવું. પછી તેની ઉપર વાસ-ક્ષેપ
કરવો. જ સારી રીતે શણગારેલી પાલખી કે નનામીને શુભ મુહુર્તે ઉપાડીને લઈ જવી. છે જો નનામી હોય તો પહેલાં આગળ પગ અને પાછળ માથું રહે તે રીતે ઉપાડવું. કે મૃતકને લઈ જતી વખતે રુદન કરવું નહીં પણ મહોત્સવપૂર્વક વાજિંત્રના નાદ
સહિત લઈ જવું. ત્રાંબાના વાસણમાં (દોણીમાં) અગ્નિ (સળગતું છાણું) લઈ એક શ્રાવકે આગળ
ચાલવું. જ મૃતકની આગળ રૂપાનાણું- બદામ ચોખા વગેરે ઉછાળતા ચાલવું અને “જય
જય નંદા-જય જય ભદ્દા” બોલતાં બોલતાં જવું. જ સર્વ શ્રાવક સમુદાયે ધીમે જયણાપૂર્વક ચાલવું. નનામી કે પાલખીને સારી જગ્યાએ – જીવરહિત ભૂમિમાં કે નક્કી કરેલા યોગ્ય
સ્થળે લઈ જવી. આ અગ્નિસંસ્કાર ભૂમિની પ્રથમ પ્રમાર્જના કરવી.
ચંદન વગેરે ઉત્તમ કાષ્ઠમાં શુદ્ધ ઘી વગેરે નાખવા પૂર્વક અગ્નિસંસ્કાર કરવો. સંપૂર્ણ રાખ થયા પછી તેને જળાશય વગેરે યોગ્ય સ્થળે પરઠવવી. શ્રાવકોએ સ્નાન કરી પવિત્ર થઈ ઉપાશ્રયે આવવું. સમુદાય સાથે ગુરુમુખેસંતિકર કે લઘુશાન્તિ માંગલિક સાંભળી કાળધર્મ પામેલ સાધુ-સાધ્વીના ગુણો તથા અનિત્યતાદિનો ઉપદેશ સાંભળવો. પછી શાન્તિસ્નાત્રાદિ અઠઈ મહોત્સવ કરવો. સાધુ-સાધ્વી ડાળ કરે ત્યારે આવશ્યક સામાનની સૂચિ જ લાડવાના ડોઘલા (નાના માટીના ઘડા જેમાં લાડવા રાખી રસ્તામાં કૂતરાને
આપે છે.) જ વાંસની દીવીઓ - ૪. (વાંસડાના ઉપર ભાગે ચાર ફાડીયા જેમાં વાટકા કે
કોડિયા રહી શકે.)
